به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از بلاغ، مازندران دارای 14 کارخانه تولید روغن خوراکی است که ظرفیت اسمی آنها به یک میلیون و 482 هزار تن میرسد، اما از این تعداد 11 کارخانه مشغول به فعالیت هستد که 729 هزار و 200 تن تولید سالانه دارند.
در این صنعت، چهار واحد تصفیه روغن خام، دو واحد روغن کشی، دو واحد تولید مارگارین، یک واحد به طور مشترک تصفیه روغن و روغن کشی، دو واحد به طور مشترک تصفیه روغن و تولید مارگارین دارند و 95 درصد روغن مصرفی این کارخانهها وارداتی است.
میزان اشتغال اسمی این صنعت 2 هزار و 410 نفر و اشتغال عملی آن حدود هزار و 395 نفر است، یعنی 58 درصد اشتغال اسمی فعال است.
مهمترین چالشهای صنعت روغن استان را میتوان در کوچک بودن تعداد زیادی از این واحدها، نوسانات قیمت و محدودیت دسترسی به بخشی از مواد اولیه به دلیل انحصاری بودن واردات که در اختیار تعدادی کم شمار از واردکنندگان است، دانست.
برای اطلاع از آخرین وضعیت تولیدکنندگان صنعت روغن استان با چند تن از آنها به گفت و گو نشستیم.
نرخگذاری دولتی مهمترین مشکل تولیدکنندگان روغن خوراکی
عضو هیئت مدیره انجمن صنایع روغن مازندران نرخ گذاری روغن توسط دولت را یکی از مهمترین مشکلات تولیدکنندگان این بخش دانست و اظهار کرد: تغییراتی در نرخ روغن ایجاد شده اما در صنعت مارگارین این اتفاق رقم نخورده است.
غلامرضا قاسمی اظهار کرد: 95 درصد مواد اولیه روغن وارد میشود که آمریکای جنوبی و مالزی بهترین مواد اولیه را برای فرآوری روغن تولید میکنند.
وی وضعیت صنایع تولید روغن استان را نامناسب معرفی کرد و گفت: به دلیل اینکه سفره خانوار کوچک شده و قدرت خرید مردم کاهش یافته است، وضعیت صنایع تولید روغن استان نیز با مشکل بازار مواجه شده است.
این تولیدکننده روغن در پاسخ به این پرسش که دولت در بستههای غذایی، که برای اقشار کم درآمد در نظر گرفته، از تولیدات استانی استفاده کرده است؟، گفت: تاکنون در خرید بستههای غذایی، دولت از تولیدکنندگان صنایع روغن خوراکی استان درخواستی نداشته است.
قاسمی با انتقاد از عملکرد دولت نسبت به پرداخت تسهیلات به صنایع روغن خوراکی استان اظهار کرد: هیچ یک از واحدهای تولید روغن در استان نتوانستهاند از تسهیلات بسته رونق اقتصادی استفاده کنند در صورتی که این صنایع نیازمند بیشترین نقدینگی هستند.
مازندران نیمی از نیار کشور به روغن را تولید میکند
مدیرعامل شرکت شیمی آلایش شمال با بیان اینکه کارخانههای تولید روغن در مازندران میتوانند نیمی از مصرف کشور را تامین کنند، اظهار کرد: مصرف سالانه روغن در کشور 5.1 میلیون تن است، اما بیش از 3 میلیون تن تولید داریم که مشکل تامین بازار را برای تولیدکنندگان این صنعت ایجاد میکند.
کریم محمدزاده قنبری به تولید کلزا در کشور اشاره کرد و گفت: افزایش دو برابری تولید کلزا و سویا نسبت به سالهای قبل نیاز کارخانههای تولید روغن به مواد اولیه ارزان و داخلی را فراهم کرده است.
وی با بیان اینکه مازاد تولید روغن نیاز به صادرات دارد، اظهار کرد: سالهای گذشته به دلیل مشکلات موجود در حوزه ارز مرجع و ارز مبادلهای دولت مجوز صادرات نمیداد، اما اخیراً صادرات روغن آزاد اعلام شد ولی به خاطر تعرفههای بالای گمرکی امکان صادرات وجود ندارد.
محمدزاده قنبری به قیمت گذاری روغن توسط دولت نیز اشاره کرد و گفت: قیمت گذاری روغن توسط سازمان حمایت از مصرفکنندگان صورت میگیرد، که این نهاد سیاستهای دولت را اعمال خواهد کرد در صورتی که برای قیمت گذاری روغن باید نظر تولیدکننده یا شرایط عرضه و تقاضا در نظر گرفته شود تا قیمت روغن در یک مقدار متعادل و منطقی قرار گیرد.
از سال 93 افزایش قیمت نداشتهایم
این تولیدکننده روغن خوراکی افزود: از اردیبهشت سال 93 تاکنون افزایش قیمت نداشتهایم در صورتی که مواد اولیه، هزینههای حمل و نقل، تامین اجتماعی، مالیات و حقوق کارگران افزایش داشته است.
عضو انجمن روغن نباتی ایران در ادامه افزود: این قیمتگذاری اجباری یقیناً باعث بروز تخلف خواهد شد، اما آزادسازی قیمت روغن یقیناً موجب رقابت آزاد خواهد شد و تولیدکنندگان به سمت تولید کیفی برای کسب سهم بیشتر از بازار میروند.
به گزارش گروه اقتصادی بلاغ، با توجه به موارد بیان شده باید دریافت که کوچک شدن سفره خانوار تاثیر به سزایی در تولید روغن استان داشته است، هر چند این محصول ارتباط مستقیم با معشیت خانوار دارد و قیمت گذاری آن نیز حساسیت ویژهای را میطلبد، اما به نظر میرسد باید مطالبه تولیدکنندگان در افزایش منطقی قیمت روغن در نظر گرفته شود و امکانات صادرات این محصول به وجود اید تا مشکل کمبود بازار داخلی تامین شود.
انتهای پیام/چ
دیدگاه شما