به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،اصلاحات در آستانه ورود به انتخابات مجلس یازدهم با مشکلات مضاعفی روبرو است. اعتبار از جمله مشکلات اساسی اصلاح طلبان است. این جریان سیاسی بی اعتباری خود را از دولت می بیند اما در اصل اگر نگاهی به عملکرد اعضای فراکسیون امید در مجلس و اصلاح طلبان حاضر در شورای شهر تهران بیندازیم به وضوح متوجه می شویم که اصلاحات چوب عملکرد ضعیف خود را در فضای سیاسی کشور می خورد. 
البته در خصوص عملکرد دولت نیز بایستی گفت که بسیاری از مسائلی که در دولت بوجود آمد با حمایت اصلاح طلبان در مجلس روبرو شد و عملکرد دولت هم تا حدود زیادی به مجلس و اصلاح طلبان باز می گردد. به عنوان نمونه انتخاب برخی از وزرایی که با عملکرد بعضا مخربشان فضای اجتماعی و اقتصادی کشور را به چالش کشیدند با چراغ سبز اصلاحات انجام شد.
 
یکی از همین افراد که برحسب اتفاق اصلاح طلب دو آتشه است، «سید عباس آخوندی» وزیر سابق راه و شهرسازی است. مخالفت عنادگونه وی با مسکن مهر سبب شد تا پروژه های مهم انبوه سازی در کشور به سامان نرسد. وضعیت مسکن این روزها تا جایی به وخامت گراییده است که آمار و ارقام خاصی از مشکلات مردم در اجاره و همچنین عدم معامله مسکن به گوش می رسد. حالا وزیر تازه مسکن هم بیان کرده است که مردم خانه نخرند تا قیمت سرسام آور مسکن که تا چند برابر در برخی از مناطق پایتخت گرانتر شده، مرتفع شود. 
 
اصلاح طلبان حالا با فوبیای انتخابات روبرو هستند و این موضوع را اعضای این جریان سیاسی با وجود اینکه چند ماهی هنوز به آغاز رقابت های انتخابات مجلس شورای اسلامی مانده است، در فضای سیاسی مطرح کرده اند. 
 
از جمله این افراد، « محمد علی وکیلی»، یکی از وکلای اصلاح طلب در مجلس و عضو فراکسیون امید است که با زبانی گلایه آمیز گفته است که این اصلاح طلبان بودند که برای روحانی موج آفرینی کردند وگرنه روحانی برای پیروزی در سال 96 رایی نداشت.
 
وی همچنین ابراز داشته است: «فراکسیون امید به عنوان فراکسیونی که نماینده جریان اصلاح طلبی در حاکمیت است و سهمش در پیدایش دولت روحانی بالای ۹۵ درصد بوده است، سهم قابل توجهی از حیث مسئولیت در بروز وضعیت کنونی کشور دارد.»
 
وکیلی که خود یکی از مدیران رسانه های جریان اصلاحات است، بیان می کند: «هر کدام از اعضای فراکسیون امید ده‌ها سخنرانی برای پیروزی روحانی انجام دادند و جریان اصلی حمایت از کاندیداتوری روحانی در انتخابات دور دوم، بر عهده فراکسیون امید بود و این موج مردمی را فراکسیون امید و جریان اصلاح طلب در دوره دوم برای روحانی خلق کرد به عبارت دیگر کارنامه آقای حسن روحانی نمی‌توانست در دوره دوم آرای مورد نیاز را جلب کند.»
 
جناح اصلاحات بعنوان حامی اصلی و شریک دولت که سهم عمده‌ای از مناصب اجرایی کشور را در اختیار دارد، با نزدیک شدن ایام انتخابات و تراکم نارضایتی از عملکرد دستگاه‌های دولتی، رویکرد انتقاد و طلبکاری را در پیش گرفته است! هر چند که در کنار این موضوع تاکتیک نخ نما شده همیشگی شان یعنی حمله به شورای نگهبان هم وجود دارد که بازهم از سوی این جریان به طور پرفشار عملیاتی می شود. کار حتی به تهدید شورای نگهبان رسیده که اگر تایید صلاحیت ها آنطور که اصلاح طلبان می خواهند پیش نرود اقدام به تحریم انتخابات می کنند. 
 
کدخدایی سخنگوی شورای نگهبان در برنامه جهان آرا در توضیح ماجرای دیدار اخیر جمعی از اصلاح طلبان با اعضای شورای نگهبان و تهدید این شورا به تحریم انتخابات گفته است: « واژه تحریم یک واژه بی خاصیتی در این حوزه است. از زمان حضرت امام(ره) هم برخی از گروه های سیاسی باج خواهی و تهدید می کردند، اما میزان مشارکت مردم در انتخابات های گذشته به خوبی نشان داده است که این تهدیدها اثری ندارد و مشارکت های ما معمولا بالای 50 درصد بوده است.»   
 
با این حال به نظر نمی رسد که با وجود گلایه هایی که مردم از عملکرد اصلاح طلبان دارند این شیوه شکستن کاسه و کوزه ها بر سر دولت برای اصلاح طلبان سود و فایده ای داشته باشد. هر چند که همین سخنان اعترافی است مبنی بر اینکه اصلاح طلبان در مدیریت کشور نقش داشتند و باید جوابگوی آنچه رخ داده باشند. بنابراین با این سخنان نمی توانند وظیفه خود یعنی پاسخگویی را انکار کنند بلکه اصلاح طلبان بیشتر در همان چاهی که کندند می افتند.
 
از سوی دیگر این استیصال اصلاح طلبان برای ورود به انتخابات مجلس در سخنان «مصطفی تاج زاده» فعال اصلاح طلب که سابقه طول و درازی در فتنه های سال های 88 و 78 دارد، آشکار است. وی بیان می کند: «در هیچ دوره‌ای به اندازه امسال میان اصلاح‌طلبان درباره انتخابات اختلاف نظر وجود نداشته است.»
 
تاج‌زاده توضیح داده که در میان گروه‌های اصلاح‌طلب چهار استراتژی درباره انتخابات مجلس شورای اسلامی وجود دارد: «عبور از انتخابات، واگذاری انتخابات، حضور بی‌قیدوشرط و مشارکت مشروط».
 
پیشتر نیز برخی از فعالان اصلاح طلبان از عدم حضور جدی در انتخابات سخن گفته بودند و سخن حتی به تحریم هم کشیده بود اما این موضوع هر چه باشد بازی دو سر باخت اصلاحات است. مشکل اصلاح طلبان حضور یا عدم حضور در انتخابات نیست بلکه این جریان سیاسی با بحران اعتبار روبروست که باید فکری به حال این موضوع کند. 
 
انتهای پیام/