به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،اخیرا به یکباره مصاحبه‌ای از «محمود احمدی نژاد»، رئیس دولت‌های نهم و دهم در فضای مجازی منتشر شد که پس از آن بسیاری در شبکه های اجتماعی این فعالیت رسانه‌ای را سفارشی و برای اهداف خاص عنوان کردند.
در این گفتگوی معنادار که در حوزه فرهنگ و خاصه موسیقی انجام شد تلاش شد چهره‌ای علاقه مند و طرفدار از محمود احمدی نژاد به هنر و خصوصا مدافع خوانندگان لس آنجلسی و آزادی موسیقی در ذهن جامعه ترسیم شود.
 
مصاحبه کننده به وضوح از برخی از خوانندگان لس آجلسی و خصوصا «محمدرضا شجریان» و تصنیف «تفنگت را زمین بگذار» که در جریان فتنه سال 88 و در حمایت از فتنه گران منتشر شد، سئوال می کند و احمدی نژاد با بیان اینکه به برخی از این افراد ظلم شده است سعی دارد یک دوقطبی فرهنگی سیاسی در این عرصه بوجود بیاورد که وی در قطب خوب و موجه قرار دارد و ساختارهای فرهنگی کشور در نقطه مقابل.
 
پیش از این نیز وی رفتارهای عجیبی از خود به نمایش گذاشته است و در یک نمونه در توییتر خود به زبان انگلیسی در اقدامی نا‌متعارف تولد «مایکل جکسون» خواننده پرحاشیه آمریکایی را تبریک گفت که با حواشی زیادی همراه شد. بسیاری از کاربران شبکه اجتماعی عدم توجه اجتماعی به وی و تلاش برای حضور در صدر اخبار و جلب توجه به هر قیمتی را عامل چنین اقدام رئیس جمهور سابق عنوان کردند.
همچنین پس از قهرمانی تیم بسکتبال «تورنتو رپترز» احمدی نژاد در توییتی ضمن تبریک به تیم پیروز فینال NBA نوشت: «اگر رئیس جمهور بودم همه شما را به ایران دعوت می‌کردم.»
 
به وضوح مشخص است که احمدی نژاد از شیوه تبلیغات یا بازاریابی معکوس برای جلب توجه بیشتر استفاده می کند. به نظر می رسد که وی به این جمع بندی رسیده است که در هر صورت باید در صدر اخبار حضور داشته باشد. 
 
شیوه عملکردی وی در فضای رسانه ای و مجازی به برخی از سلبریتی های حاشیه ساز و جنجالی شباهت دارد. کما اینکه دیده می شود برخی از افراد مشهور از جمله «گلشیفته فراهانی» بازیگر خارج‌نشین برای اینکه دیده بشوند حتی عریانی را در پیش گرفتند و تصویری عریان از خود به نمایش گذاشتند. 
 
به همین لحاظ اگر محمود احمدی نژاد رفتارهایی مشابه گلشیفته فراهانی(عریانی) و دیگر سلبریتی‌های این حوزه داشت نیز نباید تعجب کرد. زیرا هدف چنین رفتارهای غیرمتعارف و تعجب برانگیزی ایجاد شگفتی و جلب توجه به هر وسیله ای حتی موارد غیر و خارج از عرف جامعه است و بسیاری از افراد برای رسیدن به مقصود خود از هیچ رفتاری اجتناب و مرز مشخصی را در این عرصه برای خود تعیین نمی کنند.
 
انتهای پیام/