فراز و فرود زندگی را همه دیده اند و همه چشیده اند، لذا نمی خواهم از این حرفی بزنم. نکته اینجاست که در طی طریق تنها نباشی و کسی باشد که حواسش به تو باشد. حالاست که به وقت دم، دم ساز داری! یعنی اگر غم است، غمگین خواهد بود و وقتی شادی است، شاد. این حس دو تايي را زیاد حس کرده اند مردم. در همه ی ابعاد هم قابل تعمیم است. چه در بین امام و امت، چه بین همسایه و همسایه، چه در بین مؤمن و مأمن، چه بین این کشور و آن کشور، چه در بین ... . اما این صحبت یک وجه عرفانی دارد، که شخصا سواد آنچنانی در این حوزه ندارم! نمی خواهم پیچیده بنویسم تا شما که می خوانید یکی برداشت عرفانی کند، و یکی حیوانی! خودم رک و پوست کنده می گويم!امروز که شیرینی عقد یکی از دوستان را می خوردیم، ناگهان به چهره اش که نگاه کردم، دیدم، رفیق ما دیگر رفیق ما نیست. صندوق اسرارش در فضای ابری بین خودش و هم دمش به اشتراک گذاشته شده است و خیلی تو دار تر و در یک کلام، "مرد" تر شده است. اینکه آدمی "دم"ش را با کدام دم"ساز"ي به اشتراک بگذارد تا با هم "همدم" شوند بستگی به ما دارد. یکی با سجده بر خاک و نجوا با خدای خود یکی با نشستن زیر درختی و پوست درخت یکی با نوشتن در پلاس و وبلاگ یکی با بستن پارچه به ضریح امام رضا ع یکی با زدن زیر توپ پلاستیکی دو پوسته ی کف حیاط یکی با زدن پوک به ته سیگار یکی با زدن دو پک از شراب یکی با بغل کردن سگش در رخت خواب یکی با نوشتن نامه و انداختنش به چاه جمکران یکی با سلام هر وعده اش بعد نماز به کربلا یکی با مادرش سر قبرش که نديده اش یکی با گمنامی کنار صحن دانشگاه یکی با رفیقی که فهمیده است که می فهمد یکی با دفترچه ی خاطراتش یکی با کتابهایش یکی با دیوار و در دست شویی بین راه و یکی با یار در راهش که ... اشتباه نکن! قصدم یکی کردن خدا و شراب و سیگار و کتاب نبود! نگاه کن که "یکی با"ها مثل هم اند ولی کارشان زمین تا آسمان با هم فرق می کند! آدمی نیاز دارد به داشتن دمساز! حال اینکه هرکس چقدر طاقت و ظرفیت فراز و فرود زندگی اش را داشته باشد و چقدر برای خودش ارزش قائل باشد که دمش را با هر کس و هر چیزی به اشتراک نگذارد و بلکه دم سازش را بیابد و همدمی را تمرین کند، دل می خواهد و دین و جهاد. چرا گفتم دل و دین و جهاد، بماند! اما امان از آن زمان که دمی داشته باشی که نتوانی به دم سازت بگويي که بگو: السلام علیک یا فاطمه الزهرا س و امان از آن دم که دمادم بخواهی دمسازت باشد و همدمی کند و نباشد و ... ، که السلام علیک یا علی بن ابی طالب! *شرمنده که آشفتگی های این چند روزم را با شما به اشتراک گذاشتم. قصدم دو چیز بود؛ یکی توجه به فراز و فرود زندگی، یکی تغیير طعم آنها وقتی دمسازي باشد که همدمی کند! *عکس شاید به زعم شما نا مربوط باشد اما برداشت اختصاصی است.