جناب آقای دکتر ظریف؛ سلام، خسته نباشید دست به قلم شدم تا بنویسم برای شما؛ شما که فرزندان این انقلاب هستید و در عرصه بین المللی نقشی موثر در دفاع از حقوق و فرهنگ ملت ایران بازی می کنید. آقای ظریف من دانشجو هستم؛ دانشجویی نه از جنس سیاسی باز و سیاست زده و نه از نوع سیاهکار. اما بر خود لازم دیدم تا مسائلی را برای شما بازگو کنم. در جهانی که بر اساس اصول مکاتب اومانیستی اداره می شود، اکثر کشورها برای عقب نماندن، تمام تلاش خود را می کنند تا بتوانند بیشترین منافع را کسب کنند، نظام جمهوری اسلامی با همراهی ملت ایران مدت هاست به عنوان پرچمدار گسترش عدالت و معنویت و حمایت از مستضعفین عالم مسیری برخلاف مسیرهای موجود طی می کند تا بتواند به هدف نهایی خود برسد.

چندی است که مستکبرین دنیا که خود را جامعه جهانی می دانند با فشار آوردن به ملت ایران به وسیله انواع ابزارها از جمله تحریم و رسانه های تبلیغاتی به بهانه مسائل هسته ای به مذاکره با مسئولان مردم نشسته اند؛ و شما، به عنوان نماینده برای دفاع از حقوق حقه و مسلم مردم خود با پنج کشور سازمان ملل و همراهی آلمان به جنگ دیپلماسی رفته اید. کشورهایی که حتی خودشان تمام قوانین و حقوق جامعه جهانی را به اسم حقوق بشر زیر پا گذاشته اند. می دانم که می دانید اما لازم است بازگو کنم تاریخچه مذاکره با این کشورها لیست سیاهی است که آدمی را موظف می کند تا تمام هم و غم خود را بر رسیدن به نتیجه درخور به کار گیرد. تا آنجا که مقام معظم رهبری عنوان داشتند که اگر چه با مذاکرات مخالفتی ندارند اما به نتیجه آن هم خوش بین نیستند و تاکتیک نرمش قهرمانانه را مطرح کردند تا برای مردم تجربه شود.

اما آقای دکتر، خودتان خوب می دانید که در گذشته نیز بودند کسانی که به آمریکا اعتماد کردند و سر از ناکجا آبادها درآوردند؛ ببینید مصدق را که از آمریکایی ها حمایت کرد و با کودتای آمریکایی ها، دولتش ساقط شد؛ محمدرضا شاه را، که چگونه پس از فرار از ایران حتی به آمریکا نیز راهش ندادند؛ حکام عرب را ببینید که با این که تمام قد حامی آمریکا بودند اما وقتی کارشان بیخ پیدا کرد، آمریکا نیز دشمنشان شد؛ سیدمحمد خاتمی را ببینید که پس از بیان نظریه «گفتگوی تمدن ها »ی او مردم ایران را محورت شرارت نامیدند و در لیست تروریست ها نام نویسی اش کردند؛ و حتی خودتان را وقتی که در 22 ماه مذاکرات با طرف های اروپایی در بحث هسته ای در سال 82 تا 84 به همراه دکتر روحانی، تمام تاسیسات هسته ای را تعلیق کردند، در حالیکه هیچ تعهدی را اجرا نکردند؛ بنگرید که چگونه معاون وزیر خارجه آمریکا پس از توافق با ایران به مردم ایران توهین کرده و «فریب » را جزیی از DNA ایرانی ها می داند؛ ببینید که چگونه دانشجویان ایرانی از دانشگاههای اروپا اخراج می شوند، در حالیکه شما گفته بودید ما عزت را به پاسپورت ایرانی برمی گردانیم؛ ببینید که چگونه کامرون پس از دیدار با رئیس جمهور کشورمان بر علیه ما در انظار تمام جهانیان به مردم ایران توهین کرد.

آقای دیپلمات، خواهشمندیم به فکر «توافق کردن آن هم به هر قیمتی » نباشید؛ مردم ایران تاکنون در برابر استکبار ایستاده اند و مقاومت کرده اند، اما راضی نیستند که شما عزت شان را برای به امضا رسیدن توافق به هر قیمتی به حراج بگذارید. بدانید مردم از کسی که از حقوقشان دفاع می کند پشتیبانی می کنند، لزومی ندارد که شما برای از دست ندادن سمت تان صرفا با امضای توافقی میخ تان را محکم کنید. جناب آقای دکتر محمدجواد ظریف، می دانم که این حرف ها را می دانید، اما بر ما تکلیف بود که بگوییم؛ امیدواریم در مذاکرات پیش رو خود را نماینده تمامی ملت مستضعف بدانید و از حقوقشان دفاع کنید؛ نه صرفا نماینده حزب وقشر خاصی.