درست در زمانی که مجلس مشغول بررسی صلاحیت و برنامه های ارائه شده توسط وزیر پیشنهادی علوم است، انگار در پاستور دولتیان دل مشغولی دیگری دارند زیرا که برخلاف دوره های گذشته که وقتی دولت وزیری را برای رای اعتماد به مجلس معرفی می کرد برای کسب رای اعتماد وزرا و نمایندگان دولت جهت دفاع از وزیر پیشنهادی در حال آمد و شد درصحن و سالن های مجلس بودند تا بتوانند نظر نمایندگان را به گزینه ی پیشنهادی معطوف کنند ولی بعد از استیضاح رضافرجی دانا از وزارت علوم به دلیل انتصاب فتنه گران و حامیان فتنه در مناصب مهم این وزارت خانه و ایجاد فضای پرتنش سیاسی و فاصله گرفتن دانشگاه و دانشگاهیان از جوعلمی و با گذشت قریب به 3 ماه از سرپرستی محمد علی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم حال دولت محمودنیلی احمدآبادی که سابق از این سرپرستی دانشگاه تهران را برعهده داشت به عنوان وزیرعلوم جدید به مجلس معرفی کرد.
 حال اینکه بر خلاف عرف سابق در 2 روزی که مجلس در حال بررسی برنامه های نیلی احمد آبادی بود حضور دولتیان در صحن مجلس بسیار کم رنگ است به گونه ای که روز اول وی به تنهایی به مجلس آمد و از برنامه هایش دفاع کرد که البته دفاعیات وی مورد پذیرش مجلسیان نبود و در روز دوم به گواه بعضی از نمایندگان حتی خود وی هم در مجلس حضور پیدا نکرد، این فضای عدم همراهی و لابیگری دولت برای انتخاب وی توسط مجلس این ظن را تقویت می کند که نیلی احمدآبادی گزینه ی اصلی دولت برای پست وزارت علوم نیست که البته این ظن تا حدی قابل دفاع است زیرا که نیلی احمدآبادی به غیر از سرپرستی دانشگاه تهران هیچ سابقه ی مدیریتی کلان نداشته است و اظهارات و عملکرد وی در همین چند ماه گواه بر این است که وی مواضع شفافی در قبال فتنه و فتنه گران ندارد و همین امر موجب می شود که سد محکم مجلس را در مقابل خود داشته باشد.
حال با این شواهد و قرائن چند فرض از معرفی نیلی احمدابادی به عنوان وزیر علوم متصور است:
1- در میان معتمدین آقای رئیس جمهور و دولت شخصی که هم سابقه ی مدیریتی مناسب و مدارج علمی بالایی دارا باشد وجود ندارد و آقای رئیس جمهور به ناچار وی را معرفی کرده است که البته این فرضیه کاملا رد است زیرا که اگر نیم نگاهی به جامعه ی دانشگاهی بیندازیم اساتید متعهد، متخصص و مدیر برای پذیرش این پست کم نیست.
2-به اجماع نرسیدن دولت برای انتخاب شخصیتی که هم بتواند اهداف و برنامه های بر زمین افتاده وزیر قبل را به دست بگیرد و هم آنقدر متخصص، محبوب و متعهد باشد که بتواند نظر مجلسیان را نسبت به خود جلب کند.
3-دولت برنامه هایی برای دانشگاه دارد که با وجود وزیر و با توجه به حساسیت های مجلس به وزارت علوم قابل اجرا نیست که در این صورت با معرفی نیلی احمدآبادی و اطمینان ازعدم رای اعتماد مجلس به وی به مدت 3 ماه فرصت می خرد تا توسط سرپرست وزارت خانه برنامه های ناتمام فرجی دانا را به اتمام برساند.
4- معرفی نیلی احمدآبادی و اطمینان از عدم رای اعتماد مجلس به وی و در ادامه جو سازی بر علیه نمایندگان مجلس مبنی بر ایجاد اختلاف بین دولت و مجلس و یا متهم کردن مجلس به تندروی در سطح کشور برای عدول نمایندگان از مواضع محکم خود و معرفی گزینه اصلی به عنوان وزیرعلوم و گرفتن رای اعتماد وی در یک فضای کاملا سیاسی.
البته لازم به ذکر است که با توجه به سبقه ای که از تیم رسانه ای دولت و عملکرد محمد علی نجفی به عنوان سرپرست وزارت علوم و ادامه دهنده ی سیاست های فرجی دانا در راستای مشوش کردن فضای علمی مراکز دانشگاهی در خاطرداریم 2 فرض آخر بیشتر محتمل است.
      در آخر باید متذکر شوم که این مباحث تحلیل نگارنده بر اساس شواهد موجود است و باید دید که آیا در این چند روز باقی مانده از فرصت قانونی، دولت برای دفاع از وزیر پیشنهادی علوم آیا تحرکی مبنی بر جلب نظر نمایندگان مجلس جهت رای اعتماد به نیلی احمدآبادی انجام می دهد و یا همین سناریوی اجرایی در طول چند روز گذشته را پیش می گیرد و دکتر نیلی احمدآبادی را قربانی بازی های سیاسی خود میکند.