۱. بعد از شهادت امام حسین (ع) و واقعۀ کربلا، احادیث متعددی از معصومین دربارۀ پیام کربلا و درس عاشورا بیان شده است. خود امام حسین (ع) می فرمایند: «موتٌ فی عزِّ خیرٌ من حیاهٍ فی ذلٍّ»؛ یعنی مرگ با عزت و آزادگی بهتر است از زیستن با ذلت و حقارت. حضرت همچنین در کلام دیگری فرموده اند: «انّی لا اَری الموتَ الّا سعادهً و لا الحیاه مع الظالمین الّا برماً»؛ یعنی مرگ با عزت، زندگی جاوید است و زندگی با ذلت و همراه با ظالمین چیزی جز مرگ نیست. حضرت در جای دیگر، به روشنی و با صراحت می فرمایند: «انّما خرجتُ لطلب الاصلاح فی امّهِ جدّی، اُرید اَن آمر بالمعروف و أنهی عنی المنکر» یعنی همانا قیام من برای اصلاح امت جدم بود و هدف من امر به معروف و نهی از منکر است. روشن است که ذلت و سر خم کردن در مقابل ظلم و جور به چه معناست. همینطور اهمیت امر به معروف و نهی از منکر در کلام امام حسین (ع) به قدری است که می فرمایند برای همین منظور قیام کردم!

۲. امام خمینی (ره)، رهبر کبیر انقلاب اسلامی در خصوص حرکت عظیم اباعبدالله (ع) می فرمایند: «دستور آموزنده «کل یوم عاشورا وکل ارض کربلا»، باید سرمشق امت اسلامی باشد. قیام همگانی در هر روز و در هر سرزمین، عاشورا قیام عدالت خواهان با عددی قلیل و ایمان وعشقی بزرگ، در مقابل ستمگران کاخ نشین و مستکبران غارتگر بود و دستور آن است که این برنامه، سرلوحه زندگی است درهر روز و در هر سرزمین…
این دستورآموزنده، تکلیفی است و مژده ای. تکلیف از آن جهت که مستضعفان، اگر چه با عده ای قلیل، علیه مستکبران، گرچه با ساز و برگ مجهز و قدرت شیطانی عظیم، مأمورند چونان سرور شهیدان قیام کنند و مژده که شهیدان ما را در شمار شهیدان کربلا قرار داده است و مژده که شهادت رمز پیروزی است…» (صحیفۀ امام،ج۹،ص۴۴۵)

۳. امام خامنه ای، رهبر معظم انقلاب اسلامی حفظه الله نیز می فرمایند: «امام حسین(ع) برای یک واجب قیام کرد. این واجب درطول تاریخ، متوجه به مسلمان هاست و به یکایک مسلمان ها، و این واجب هم عبارت است از اینکه هر وقت دیدند نظام جامعه اسلامی دچار یک فساد بنیانی شده است و بیم آن هست که به کلی احکام اسلام تغییر پیدا کند، هر مسلمانی باید قیام کند.» (امانت داران عاشورا،ص۱۴)

۴. شهید بهشتی در مورد هدف و سمت و سوی انقلاب اسلامی می فرمایند: «ما از همان اول قرارمان بر این بود که انقلاب پیش برود و ما همان نان و پنیر خودمان که توی همین مملکت به دست می آید می خوریم… ان شاء الله سیاست ما بر این است که حتی اگر قرار شود روزی همه مردم، نان خالی نوش جان کنند، [همین کار را بکنند] ولی با آمریکا بجنگند…» (سخنرانی ها و مصاحبه های آیت الله بهشتی،ص۵۵۳تا۵۵۵ به نقل از رجانیوز)

۵. بعضی امروز تندروی و افراطی گری را مهر کرده اند و می کوبند به پیشانی این و آن. کسانی که گردنشان جلوی استکبار جهانی کج است و نمی دانند که لبخند زدن به «شیطان بزرگ» چیزی جز پیشمانی و بی آبرویی عایدشان نمی کند، شروع کرده به اینکه «امر به معروف» و «نهی از منکر» را تخطئه کنند. امام خامنه ای در سخنانی روشنگرانه، پرده از چهرۀ این ریاکاران برداشته و می فرمایند: «هر جا مردمان عافیت طلب و راحت طلب، در وسط میدان مبارزه، جایی برای خود پیدا نمی کنند و خطر پذیری نمی کنند، انسان های مومن و مبارز را به تندروی و افراطی گری متهم می کنند.» (بیانات۱۴خرداد۹۲)

۶. آقای رئیس جمهور در سخنان عجیبی که در زنجان ایراد داشته اند، بسیار زیرکانه به اقدام انقلابی مجلس ایراد گرفته و سپس احتمالا گریزی به فتنۀ آمریکایی_اسرائیلی ۸۸ می زنند. شخصیت آقای روحانی به عنوان یک فرد انقلابی و امین نظام بالاتر از آن است که دستمایۀ عده ای فتنه گر و آشوب طلب قرار گیرد، اما انگار در پس پرده ماجراهایی می گذرد که مردم، همچون جزئیات مذاکرات، باید از آن بی خبر باشیند! ایشان در بخشی از سخنان خود دربارۀ امر به معروف و نهی از منکر می گویند: «مبادا – که البته نخواهد بود – تحت لوای شعار زیبای امر به معروف و نهی از منکر در جامعه ناامنی آغاز شود.» کاش آقای رئیس جمهور کمی صریح تر حرف می زدند. چطور ممکن است امر به معروف و نهی از منکر موجب ناامنی شود؟ اگر مشتی کج فکر و اغتشاش گر دسیسه نکنند، نه تنها این فریضۀ الهی و روشن موجب ناامنی نخواهد شد، بلکه موجی از رضایت را در میان مردم انقلابی و مسلمان کشور به همراه خواهد داشت.

۷. آقای رئیس جمهور در مورد توبۀ جناب حر در کربلا می گویند: «اگر اشکال و گناهی بوده به تفرقه دامن نزنیم و از آن بگذریم، چرا که ما تابع همان حسینی هستیم که توبه حر را هم قبول کرد. من در جامعه کسی را نمی‌شناسم که گناهی بالاتر از گناه حر و عظیم‌الشأنی را در تاریخ بعد از پیامبر(ص) و امام علی(ع) جز ابا عبدالله الحسین(ع) نمی‌شناسم که در برابر سری که حر در برابرش خم کرد، گذشت کرده و او را در آغوش کشید. باید درس برادری، محبت و وفاق را از امام حسین(ع) بیاموزیم و دست در دست یکدیگر در این مسیر حرکت کنیم.» روشن است که قیاس فتنه گران با جناب حر، قیاسی به شدت مع الفارغ است! انشاء الله که منظور آقای رئیس جمهور هم چنین قیاسی نبوده است. اما به فرض که چنین برداشتی بشود. آیا فتنه گران و عمال آمریکا و اسرائیل که کارنامه شان پر از بی قانونی و جرم و جنایت است «توبه» کرده اند؟ رای آقای دکتر روحانی، با اختلاف قریب به ۲۵۰ هزار رای، از نظام انتخاباتی سالم و پر نشاطی بیرون آمد که همین فتنه گران به آن تهمت واهی «تقلب» زدند. نظام مظلوم اسلامی را با هزینه های ریز و درشتی مواجه ساختند که نمونه اش همین تحریم های غیر انسانی است. رأفت اسلامی نظام بارها و بارها ثابت شده است، اما چشم بعضی انگار فقط آنچه را می بیند که دشمنان نظام می خواهند…

۸. ماجرای اسیدپاشی اصفهان، به قدری زشت و ناپسند است که هر انسان آزاده ای حتی از خواندن اخبار و اطلاعاتش هم ناراحت می شود. انشاء الله نیروی باصلابت انتظامی عامل یا عاملان آن را به زودی به سزای اعمالشان خواهد رساند. فرد یا افرادی که دست به این جنایت زده اند، بی شک دچار بیماری های روانی و عقلانی اند و در این شکی نیست. اما امیدواریم دولتمردان جنجال غربی ها را در این خصوص ببینند. پلیس امریکا جلوی چشم مردم این کشور، دو بی گناه را می کشد و جان آنها را به راحتی می گیرد و رسانه های غربی از آن چشم می پوشند. اما در ایران اسلامی، فرد یا افرادی روانی، به دلیلی که هنوز مشخص نیست، جنایتی مرتکب می شوند و بلافاصله غوغاسالاران رسانه ای در خارج از کشور و عمال آنها در داخل، به خیال خود شروع می کنند به دفاع از حقوق بشر! آی که چه مظلومند شهدای امر به معروف، چه مظلوم است شهید خلیلی، چه مظلوم اند شهدای فتنه، و چه مظلوم اند انقلابی های اصیل، که منفعت طلبان و زر اندوزان و دنیا طلبان را به وحشت انداخته اند. چه مظلومند آنها که برچسب تندروی و افراطی گری را تحمل می کنند و دم بر نمی آورند. و چه مظلوم است امام راحل (ره) که عده ای به اسمش هرچه می خواهند می کنند…

۹. کلام آخر اینکه امام حسین (ع) در مقابل دشمنان اصلی و فرعی اش، با تمام وجود ایستاد و هرآنچه داشت فدا کرد؛ امروز نیز همانطور که رهبرعظیم الشان انقلاب فرمودند؛ باید تا آخرین قطرۀ خون و آبرو، در مقابل ظلم و جور و استکبار جهانی و سرکردگان داخلی اش ایستاد؛ و در مقابل دسیسه های داخلی فتنه گران و ایادی استکبار جهانی زیرک بود و بهوش. به راستی چه خوش سخنی است: «هَیْهاتِ مِنّا الذلَّه» و چه خوش روزی خواهد بود، روزی که منتقم خون حسین (ع) عجّل الله فرجه الشریف، دست بر دیوار کعبه گرفته و دل غم زدۀ مسلمین جهان را که به انواع فتن آخر الزمانی مبتلایند شاد گرداند… والسلام