ازدیدگاه رهبر معظم انقلاب راز دشمنی دیرینه‌ی نظام اسلامی با آمریکا در این نکته است که آمریکا بدون شک بارزترین مصداق برای مفهوم استکبارگری در دوران معاصر به شمار می‌آید. ایشان صراحتاً اظهار می‌دارند: «براى ما آمریکا خصوصیتى هم ندارد… مسأله‌ی ما، مسأله‌ی استکبار است؛ منتها دولت آمریکا دولت مستکبرى است. هر دولت دیگر هم که همین خصوصیت را داشته باشد، بخواهد زور بگوید و بخواهد فشار بیاورد، ملت ایران با او همین طور خواهد بود.»

ایشان با صراحت تمام آمریکا را «شیطان بزرگ » نامیده و اعلام می دارد: «آمریکا دشمن شماره یک مردم محروم و مستضعف جهان است»و از ملت ایران و ملل مسلمان و محروم جهان چنین خواستند: «هرچه فریاد دارید سر آمریکا بکشید.» و همه مبارزان جبهه توحید در سرتاسر جهان را این گونه بشارت دادند: «اگر دقیقا به وظیفه مان که مبارزه با آمریکای جنایتکار است ادامه دهیم فرزندانمان شهد پیروزی را خواهند چشید.»

رهبرکبیر انقلاب اسلامی با فریاد برآوردن آنکه «همه بدبختی ما از آمریکاست»از خوی تجاوزطلبی و ضرورت مبارزه و عدم رابطه با استکبار چنین سخن گفت: «خیال نکنید که روابط ما با امریکا و روابط ما با نمی دانم شوروی و روابط ما با اینها یک چیزی است که برای ما یک صلاحی دارد. این مثل رابطه بره با گرگ است! رابطه بره با گرگ، رابطه صلاحمندی برای بره نیست، اینها می خواهند از ما بدوشند، اینها نمی خواهند به ما چیزی بدهند.»

محور فعالیت‌های نظام استکباری علیه جریان حق و دین، در طول تاریخ تقریباً ثابت است. آنچه که تغییر می‌کند، ابزارها و روش‌ها و اسم‌ها و شعارها است وگرنه محور ثابت است. شما تمام مطالبی را که قرآن درباره‌ی فرعون می‌گوید، جمع کنید و روی آن تدبر کنید؛ ملاحظه می‌کنید که دقیقاً مطابقت دارد با آنچه که در جهان امروز اتفاق می‌افتد. هیچ فرقی نمی‌کند. نهایت این است که امروز با تعابیر و شکل‌های دیگری از آن مواجه هستیم. امریکا امروزه در جوامع بین المللی ، ظلم و سلطه گری را حق خود و وظیفه ی خود می دانند. ومی دانیدکه اصلاً انقلاب اسلامی ماهیتی ظلم ستیز و استکبار ستیز داشته و دارد وخواهد داشت.

یکی ازمولفه های مهم مبانی اندیشه ای حضرت امام(ره) مساله مبارزه با استکبار، مساله ماهیت الهی مبارزه و قیام برای خداست. تاریخی ترین سند مبارزاتی حضرت امام(ره) با آیه شریفه «قل انّما اع ظکم ب واح ده أن تقوموا ل لّه مثنی و فرادی » آغاز می شود. ایشان در ابتدای پیام که خطاب به همه مسلمانان و علما و روحانیون نوشته اند آورده اند:

«خدای تعالی در این کلام شریف، از سرمنزل تاریک طبیعت تا منتهای سیر انسانیت را بیان کرده، و بهترین موعظه هایی است که خدای عالم از میانه تمام مواعظ انتخاب فرموده و این یک کلمه را پیشنهاد بشر فرموده. این کلمه تنها راه اصلاح دو جهان است… خودخواهی و ترک قیام برای خدا ما را به این روزگار سیاه رسانده و همه جهانیان را بر ما چیره کرده و کشورهای اسلامی را زیر نفوذ دیگران درآورده.»

همه به این مسئله اشراف داریم که در کشور ما دانشگاه غیر بومی متولد شد و نسل اول دانشگاه های ما یا غرب رفته بودند و یا دار الفنونی هایی بودند که به شدت تکنیک زده و غرب زده بود و اختلال شدید معرفتی برای ما ایجاد کرد حتی در آن ادبیات فارسی نیز با زبان فرانسوی تدریس می شد. خلاصه مسحور نظم و دوران اوج تمدن غرب در شرایط افول تمدن اسلامی رقم خورد. دانشگاه زاده ی نیازها و روند رشد ملت ایران نبود. دانشگاه برون زا و وارداتی و ناهمگون با ساخت اجتماعی، سیاسی و معرفتی ما بود. ساختار اشرافی و بی ارتباط با جامعه دانشگاه در ایران، معرفت اشرافی را رقم زد.

انقلاب اسلامی که آمد و روح امام که دمیده شد همه چیز تغییر کرد. هویت جنبش دانشجویی هم تغییر کرد. استکبارستیزی از اقدامات کور و انفعالی بعد از وقایع تبدیل به اقدامات موثر متمرکز شد. عدالتخواهی نمود عینی پیدا کرد و حتی عدالتخواهی اشرافی مارکسیستی هم مجبور شد که خود را تغییر کند.

روز 13 آبان که در تقویم ایران به عنوان روز مبارزه با استکبار جهانی نام‌گذاری شده است . یکی از سه واقعه مهم رخ داده ، به تعبیر امام راحل انقلاب دوم بودکه از انقلاب اول بزرگتر بود. آری حرکت بزرگ و برخواسته از جنبش دانشجویان با بصیرت و پیروخط امام که در 13 آبان تاب تحمل دخالت‌ها ، تجاوزارت و غارت‌های جاسوسان ، مستشاران و نیرو های استکبار جهانی را نداشته و در حرکتی جنبشی و سرشار از اخلاص ، بصیرت و شجاعت توانستند انقلاب دوم را شکل بدهند و انقلاب اول را بیمه کنند.

امسال که دوباره تقویم هایمان را باز کردیم 13 آبان را مقارن با بزرگ ترین قیام استکابر ستیزی دیدیم؛ مقارن با روز پیروزی خون بر شمشیر ، مقارن با روز فریاد رسا و بلند هیهات منه الذله ای که حسین(ع) هزاران سال است در گوش مستکبرین جهان فریاد می زند؛ آری مقارن با عاشورای حسینی و حرکت دانشجویانی که ابا عبدالله حسین علیه السلام را مراد و الگوی خود دانستند و با درس گرفتن از آزادی خواهی و ذلت ناپذیری او با طاغوتیان و یزیدیان زمانه خود به پا خاسته و مبارزه کردند، این نقطه عطف چه بسا از عاشورا، امام حسین(ع) و یاران او آغاز می شود، با معمار کبیر انقلاب اسلامی امام راحل عظیم الشأن در مبارزه با طاغوت زمانه و استکبار جهانی شور و جانی دوباره می گیرد، با قیام دانشجویان حسین مدار، آزاده و آزادی خواه امتداد می یابد، با انقلاب اسلامی به ثمر می رسد و در نهایت در آبان 58 به تسخیر لانه جاسوسی می انجامد.

کربلا و شهدایش، نقشه راه تاریخی استکبار ستیزی است و به قول علامه شهید مطهری باید یزید زمان را شناخت و آنان که در مکتب عاشورا درس خوانده اند، در شناخت یزید زمانه خطا نخواهند کرد.

اگر در محرم سال 61 هجری امام و یارانش مظلومانه در کربلا به شهادت رسیدند، از این پس اگر عاشورایی باشد پیروزی ظاهری نیز با جبهه حق خواهد بود. آنان که در این نوید تردید دارند، می توانند نگاهی به سرنوشت جنگ‌افروزی‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر بیندازند و عبرت بگیرند.

امروزه نیز ما در مقابل آمریکا قرار داریم و زیاده‌خواهی استکبار جهانی . این ایام و تقارن این عاشورا با روز استکبار ستیزی پیام روشنی برای دولت و ملت و تیم مذاکره کننده ما دارد که باید ذلت ناپذیری ابا عبدالله الحسین (ع) نصب العین کار خود قرار دهند. امام حسین علیه السلام درس استکبار ستیزی را به مردم آموزش دادند و با تعداد یاران کم خود در مقابل لشکر چند هزار نفری دشمنان تسلیم نشدند.