واژه دانشجو:

 واژه ای پیچیده و رنگ به رنگ که نمی توان با قطعیت در مورد آن نظر داد. این واژه در هر عصر با رنگی جدید در جوامع آشکار می­شود. از دیر باز همه فکر می کردند دانشجو یعنی اینکه جوینده علم و دانش باشی. در تمام این سال ها جوانان بیچاره وقتی وارد دانشگاه می شدند، به جای تفریح و خوش گذرانی مجبور بودند درس بخوانند و ریاضت و سختی بکشند تا نام دانشجو برازنده آنها باشد. اما از آنجا که جوان امروز منبع خلاقیت و نو آوری است، بسیاری از دانشجویان با یک حرکت تاکتیکی اقدام به تحولات بنیادین در دانشگاه و دگرگونی در معانی پوسیده گذشته کردند. البته این دگرگونی ها لازمه دنیای مدرن امروز و ناگزیر است!!!! و این دانشجویان عزیز تنها با جان فشانی و رشادت بار سنگین چنین تحول  عظیمی را بر دوش کشیدند!  این گروه از خود گذشته، بدون توجه کردن به نام و ننگ و بدون ترس از قضاوت های جامعه علمی با  منش و رفتارشان به واژه دانشجو معنای جدیدی بخشیدند. این اعجوبه های پر انرژی با احداث یک جوی بزرگ و ریختن همه اصل و بنیاد های دانش و علم در آن، واژه دانشجو را به تحول معنایی رساندند. این تحول بر روی کلاس های درس هم تأثیر گذاشت و کلاس ها بسیار پویا و پر تحرک بر روی پیچ ها دایر شدند. حالا دانشجویان به جای اینکه در کلاس شرکت کنند، باید کلاس را بپیچانند. آنها با پیروی از پند حکیمانه گذشتگان و سر لوحه قرار دادن این نکته که : «وقت طلاست» دیگر وقت خود را در کلاس های درس هدر نمی دهند و با صرف چند ثانیه وقت حضور خود را در کلاس ثبت می کنند و  مثل برق و باد از جلوی چشم استاد غیب می­شوند. باور کنید این رفت و آمد ها و حاضر و غایب شدن ها، شور و نشاط عجیبی به کلاس های درس می دهد.  از دیگر تحولاتی که در باورهای این گروه رخ داده است، اعتقاد آنها به ورود زود هنگام به معاملات و خرید و فروش و بازار است. پس از انجام کار طاقت فرسای احداث جوی روان که محل ریختن دانش بود، باید بازارچه ای هم برای خرید و فروش دانش راه اندازی می شد.  باز هم آستین این دانشجویان بلند همت بالا زده شد و کار به نحو احسن به پایان رسید. بازارچه ای با تنوع جنس بسیار بالا از انواع تحقیق و پروژه در رشته های مختلف گرفته تا مقاله و پایان نامه و .... راه افتاد. حالا  با این تعریف جدید دانشجو مجبور است  بعد از چندین دور پیچاندن کلاس و استاد ( که انصافا هم کار دشواری است!) وارد معامله و بازار کار شود، تحقیق و مقاله خریداری کند و تازه پس از این همه دوندگی باید با استاد وارد مذاکره شود تا آن تحقیق تایید شود. ماجرا به همین جا هم ختم نمی شود. دانشجویان ترسو و راحت طلب گذشته که برای راحتی خود درس می خواندند تا نمره قبولی بگیرند،  هرگز نمی توانند زحمت و جسارت و استرس این دانشجویان را برای شکار نمره درک کنند. این شکارچیان ماهر مانند یوزپلنگ تیزپای ایرانی ، نمره قبولی را با چنگ و دندان از مقابل چشمان تیزبین مراقب های امتحان می ربایند. با قطعیت میتوان گفت این همه تلاش و جسارت در راه علم و دانش ستودنی است و حاصل این همه کوشش شبانه روزی چیزی جز نمره هایی حلال  که بر سر سفره پدر و مادر ها گذاشته می شود نیست!

یادداشتی از دل مشغول

انتهای پیام/ح