این روزها شاهد افزایش شغل هایی در فضای مجازی در قالب بلاگر و ولاگر هستیم که اغلب در شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های انتشار ویدیو مانند یوتیوب یا اینستاگرام فعالیت می‌کنند و زمینه فعالیت هریک از آن‌ها متفاوت است. در این بین می‌توان به “بلاگر روزمرگی” یا اصطلاحا لایف استایل، “فشن بلاگر”ها و “بلاگر کودک” و “فود بلاگر”  به عنوان نمونه‌هایی از “انواع بلاگر” اشاره داشت.

افرادی که بدون هیچ نظارتی و به راحتی در حال فرهنگ سازی در زمینه های مختلف جامعه ایرانی اسلامی ما هستند.

البته هدف اصلی این اکانت ها کسب درآمد است اما تاثیری که بر روی سبک زندگی ما می گذارند نباید از نظرها پنهان بماند.

یکی از عناوینی که به سرعت در حال شکل گیریست فودبلاگری است. فود بلاگرها تلاش می کنند تا تجارب و تخصص و دانش خود را درباره موضوعات مربوط به خوردنی ها و نوشیدنی ها به اشتراک بگذارند و در این بین از فروشگاههای اغذیه فروشی آنلاین یا حضوری کمک گرفته و کسب درآمد می کنند.

نکته ی قابل توجه ترویج سبک تغذیه اشتباه، ناسالم و گاها حرامیست که توسط این افراد به وقوع می پیوندد. برای مثال فروشگاه هایی در فضای مجازی در حال فعالیت هستند که اقدام به فروش آنلاین آبزیان خاص( بخوانید حرام گوشت) می کنند. کالای این فروشگاه ها  آبزیانی مانند اختاپوس، خرچنگ، اسکویید یا کالاماری، کوسه، انواع صدف مانند اویسترو، دو کفه ای و... است که در این بین برای آموزش طبخ و جذب مشتری از فودبلاگرها استفاده می کنند.

این در حالیست که در شرع مقدس اسلام خوردن لابستر، خرچنگ، صدف‌های دریایی، هشت‌پا ، کوسه و تمامی آبزیانی که فلس ندارند حرام می‌باشد.

فتوای تمامی مراجع عظام تقلید در این باره می‌گوید: گوشت حیوانات دریایی خورده نمی‌شود؛ یعنی خوردن آن حرام است، مگر آن نوع از ماهی که پولک(فلس) داشته باشد.البته در این بین میگو به صورت خاص از جایگاه حلال برخوردار است.

ناگفته نماند که اکثر این فروشگاهها دارای مجوز فروش و صادرات هستند. اما چه کسی بر عملکرد و تاثیری که بر فرهنگ ما میگذارند نظارت می کند؟

برای چندمین بار شاهد نفوذ فرهنگ غربی از طریق زندگی های مجازی در جامعه ایرانی اسلامی هستیم که قطعا طبعات جبران ناپذیری به دنبال خواهد شد. بی توجهی وزارت ارتباطات نسبت به رواج تاثیرات نامطلوب فضاهای مجازی و از بین رفتن بنیان خانواده های ایرانی و اسلامی  و فقدان عملکرد مناسب دستگاههای نظارتی همواره قابل تامل است.

انتهای پیام/حکمی