وَ قُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِ‌هِنَّ وَ يحْفَظْنَ فُرُ‌وجَهُنَّ وَ لَايبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَ لْيضْرِبْنَ بِخُمُرِ‌هِنَّ عَلَیٰ جُيوبِهِنَّ وَ لَايبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ... وَ لَايضْرِ‌بْنَ بِأَرْ‌جُلِهِنَّ لِيعْلَمَ مَا يخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ ﴿نور/۳۱﴾

و به زنان با ایمان بگو: «دیدگان خود را [از هر نامحرمی‌] فرو بندند و پاکدامنی ورزند و زیورهای خود را آشکار نگردانند، مگر آنچه كه طبعاً از آن پیداست. و باید روسری خود را بر گردن خویش [فرو] اندازند، و زیورهایشان را جز برای شوهرانشان یا پدرانشان... آشکار نکنند؛ و پاهای خود را [به‌گونه‌ای به زمین‌] نکوبند تا آنچه از زینتشان نهفته می‌دارند معلوم گردد.

چرا جوامع سکولار با حجاب مخالفند و به سختی با آن مبارزه می کنند ؟

 پوشش برای زن در همه ادیان ابراهیمی و حتی زردتشت وجود داشته است و این واژه به معنای خاص در اسلام به ستر و حجاب تعبیر شده که زنان را از شخصیت والا، عالي رتبه و بلند پایه برخوردار می نماید چرا که مانند دژی محکم از او در برابر نگاههای نامحرمان محافظت می نماید. البته باید توجه داشته باشیم که در جوامع مختلف اسلامی با توجه به آداب و سنن تغییراتی داشته است اما به طور کلی و مشترک در بین تمامی مسلمان ها مورد توجه واقع شده است. به عنوان نمونه می توان به گرایش حجاب در مورد کشورهای اسلامی مانند ترکیه که حکومت‌های سکولار دارند هم اشاره کرد و همچنین در کشوری مانند اندونزی گرایش به حجاب در سال‌های اخیر افزایش یافته است هرچند با تنوع و رنگ های مختلف.

 بعد از اسلام در ادوار تاریخ به خصوص از زمان بروز جنگ های صلیبی مخالفت با حجاب وجود داشته، تا این که پس از وقوع حادثه تروریستی(11سپتامبر 2001) در ایالات متحده آمریکا، مخالفت ها و ممنوعیت ها درباره حجاب به دلیل اسلام هراسی، تروریسم خواندن مسلمانان و بروز اندیشه های اسلامی در کشورهای غربی ازجمله فرانسه، آمریکا، بلژیک، سوئیس، ترکیه و جمهوری آذربایجان تشدید یافت و به مرور این اسلام هراسی با هیمنه مخالفت با حجاب زنان پُررنگ تر شد تا جایی که در همین سال 2022، کشوری مانند هندوستان نیز قانون منع حضور زنان و دختران محجبه نیز به تصویب رسانید و اعمال شد و این در حالی است که سازمان های بین المللی حقوق بشر که از آزادی صحبت می کنند این دشمنی را در حق مسلمانان به وضوح می بینند اما سکوتی عمیق را اشاعه داده اند. منشور سازمان ملل متحد دولتهای عضوش را از ایجاد محدودیتهای غیرضروری و سلیقهای باز میدارد. بر این اساس، اقلیت های موجود در سرزمینهای دولتهای عضو در پرتو اصل "عدم تبعیض" و برابری افراد با یکدیگر، درحمایت حقوق بین الملل قرار میگیرند.

نکته جالب توجه این که داشتن حجاب در کشورهای غیراسلامی تبدیل به یکی از موضوعات اجتماعی مورد بحث در این کشورها شده است. مخالفان حجاب مسلمانان بر این استدلال تکیه می‌کنند که داشتن حجاب و به طور کلی نشان دادن علائمی که نشان از تعلق خاطر فرد به دین دارد (مانند کلاه کیپا در بین یهودیان و گردن‌آویز صلیب برای مسیحیان) به دلیل سکولار بودن قوانین کشورها باید محدود شود. در مقابل موافقان داشتن حجاب هم بر تضمین آزادی‌های اجتماعی و عقیده تأکید و استدلال می‌کنند که داشتن حجاب مزاحمتی برای شخص و گروه اجتماعی ندارد.

فضای حاکم بر اروپای امروز، زاییده تفکر سکولاریستی در قالب جدایی دین ازسیاست است که بر مبنای آن، دولت قوانین و احکام خود را از قوانین وضعی بشری اخذ می کند. از این جهت، دولت های اروپایی به عنوان عضوی از جامعه اروپا می تواند قوانین و کنوانسیون هایی را که در سطح جهانی به تصویب و امضای این کشور ها رسیده است، حمایت و در راستای تطبیق آن تلاش نماید و از تصویب و اجرای قوانینی که در تضاد با این کنوانسیون ها و مقررات بین المللی باشد، جلوگیری نماید.

 در کل می توان گفت که تضاد در عمل و قوانین بین المللی مکتوب بــه نوعــی ضعــف ایــن کشــور هــا در اجــرا و پایبنــدی بــه مقــررات بیــن المللــی است و به رغم اینکه پرچمدار آزادی به خصوص برای زنان هستند این حق مبرهن آنان را در بحث پوشش و حجاب زیرپا گذاشته اند و نه تنها دموکراسی را در حق آنان اجرایی نکرده اند بلکه با نقض فاحش حقوق بشری آنان به تعدی حوقشان دست درازی کرده اند و این ما کشورهای مسلمان هستیم که باید در برابر این ظلم آشکار و وقاحت عملشان ایستادگی کنیم تا صدایمان به جهانیان برسد که نه تنها زنان مسلمان از این نعمت بهره مند بمانند بلکه زنان و دختران تمامی ادیان نیز با علم بر محسنات حجاب فوج فوج بر گروه مسلمین بپیوندند. چرا که حجاب دژی محکم است در برابر خصم و نگاه پلید شیاطین.

مریم مشعشعی

دانشجوی دکترای فقه و حقوق اسلامی

هسته بین الملل دانشگاه ازاد همدان واحدخواهران