پرده اول: پیش از انتخابات تمام تلاش ها برای مخدوش جلوه دادن انتخابات در ایران صورت گرفت.پس از رد صلاحیت هاشمی رفسنجانی و مشایی رسانه های بیگانه و اصلاح طلب سعی در القای فضای نا امن و غیر آزاد داشتند.طرح مساله انتخابات آزاد که رهبری در مقابل آن موضعی قاطع گرفتند نیز در همین سناریو تعریف می شود.پرده اول این نمایش صحنه دروغ و تهمت به نظام است.تهمت و دروغی که تا همین لحظات آخر و با اجماع جناح پیروز و احتمال رای آوری او نیز ، این شبهه مدام از سوی رسانه هایی نظیر BBC تکرار می شد.

پرده دوم: پرده دوم این نمایش صحنه اقتدار و عزت است.حضور پررنگ ملت ایران علی رغم سختی آفرینی های دشمنان ، شایسته بهترین تقدیرات و درود هاست.مردم نشان دادند که هنوز پای نظام اسلامی هستند و به رغم سختی هایی که در این سی و چند سال متحمل شده اند هنوز راه سعادت دنیوی و اخروی خود را از دریچه نظام اسلامی و رهبری فرزانه می دانند.

پرده سوم: پرده درنگ و تامل آغاز می شود.جریانی که داعیه اسلام ناب را داشت اکنون توسط مردم کنار گذاشته شد.البته این بدین معنا نیست که مردم ارزش ها را فراموش کرده اند که اگر اینگونه بود خلق حماسه نیز ممتنع بود.بلکه به عکس مدیریت منسوبین به این جریان در امور دنیای مردم ، مورد تایید و رضایت ملت نبود.آن هم بخاطر دوری از موازینی که خود ادعای آن را داشتند.

تشتت در جریان اصولگرا ، سوء مدیریت در فضای اقتصادی به خصوص دو سال آخر این دولت، کنار گذاشتن اخلاق در اختلافات سیاسی بین نهاد های حکومتی و فاصله گرفتن از مشی اصلی خود که همانا مشی رهبری است؛این ها همه موجبات شکست اصولگرایی در این انتخابات بود.

پرده چهارم: این پرده پرده ی پیروزی کاندیدای نزدیک به جناح اصلاحات در انتخابات است.سابقه جریان اصلاحات در انتخابات ریاست جمهوری دهم سابقه مثبتی نیست.این جناح که اکثریت تندرو آن شکست را نپذیرفت و هزینه هایی را به کشور تحمیل کرد این بار پیروز شد.با کارنامه ای نه چندان خوب البته توانست نظر مردم را به خود جلب کند.

یک اثر بزرگ حضور مردم و پیروزی اصلاح طلبان این است که چهره واقعی مدعیان تقلب در انتخابات 88 که آن را مخدوش می دانستند برملا شد.کسانی که در این دوره نیز از روحانی حمایت کردند و سال 88همین دولت را به تقلب در انتخابات متهم کردند، امروز انتخابات ایران را دمکرات ترین انتخابات در دنیا نامیدند.این حقانیت ملت شریف و رهبری انقلاب است.این گواهی است بر زبونی عاملین فتنه 88 و بخشی از بدنه تندروی جریان اصلاحات!

پرده پنجم: پرده ای است که بازیگر آن حسن روحانی و تیم او در دولت یازدهم است.باید دید آیا دولت او می تواند در این چهارسال چنانکه قولش را داده است ، با تدبیر ، مشکلات اقتصادی را حل و فصل کند؟ باید دید سیاست خارجی عزتمندانه خواهد بود یا پیام تبریک بی سابقه وزیرخارجه امریکا عناصر ضعیف را وسوسه خواهد کرد؟باید صبر کرد و دید که دیدگاه مسامحه آمیز در عرصه فرهنگی که از دوره اصلاحات کلید خورد و هیچگاه مدیریت نشد ، ادامه خواهد یافت؟ و آیا آنچه که مردم با رای دادن به روحانی مطالبه می کنند محقق می شود؟

باید صبر کرد و هر دست دلسوزی را فشرد.باید کمر همت بست و با بصیرت برای اعتلای انقلاب و اسلام و ملت غیور تلاش کرد.