اول)وقتی که می بینیم تحریم ها تاثیر داشته است، این حرفی ساده لوحی است که فکر کنیم آمریکا در پی تشدید آن نیست. اما علت تاثیر تحریم ها چیست؟ سقوط ارزش پول ملی به میزان یک سوم و به طبع، سه برابر شدن فشار اقتصادی به علاوه ی عدم توانایی مردم عادی برای ذخیره سازی پول خود برای استفاده در آینده و در نتیجه، انتخاب شدن فردی که توانست خود را به عنوان فردی معتدل مطرح کند. یعنی مردم انقلابی بودن احمدی نژاد را یا افراطی گری می دانند و اگر هم افراطی گری نمی دانند، با قرار گرفتن در موج به کسی رای دادند که احمدی نژاد را افراطی می داند.اما آمریکا از این لحاظ که مردم هنوز در صحنه هستند و بیش از هفتاد درصد در انتخابت شرکت کردند و اگر وزارت کشور هم کمی زمان رای گیری را تمدید می کرد، مشارکت به 78 یا حتی 80 درصد هم مشارکت می رسید، چیزی است که فعلا تحریم ها روی آن اثر نگذاشته است.

دوم)از معدود فایده های افزایش ارتباطات دیپلماتیک با آمریکا این است که حداقل برای برخی مردم ما اثبات خواهد شد که رابطه با آمریکا فایده ای نخواهد داشت و دهن بعضی سیاستمدارهای تجدیدنظر طلب(اصلاحطلب) صاف می شود. یک اصولگرا نمی توانست این را درعمل اثبات کند. برای اثباتش کسی لازم بود که واقعا مردم او را یک مختار بدانند. و کسی بدانند که خواهان اصلاح شرایط اقتصادی از این طریق است. و اگر اصولگرایان این کار را در این شرایط می کردند متهم می شدند که عملشان خلاف رفتارشان است و همچنین اصولگرایان باید این تفکر را رد کنند تا همواره بیم این در آمریکا باشد که اگر با روحانی همکاری نکنند و وضع بهتر نشود، اصولگرایان سرکار می آیند و آن ها هیچجوره راضی به مذاکره و معامله برسرمنافع نیستند.آمریکا اگر باهوش باشد برای تداوم حکومت معتدلان این تیپی، کمک می کند تا اوضاع اقتصادی درست شود و به مرور از انقلابی گری مردم بکاهد و پس از مدتی که کاملا عادی شد، سعی کند با افشاسازی یکی دیگر از نیروگاه های سری احتمالی ایران، تحریم های چندجانبه را پی ریزی کند و دیگر در این صورت هم خودش در ظاهر هیچ کاره است (چون تحریم ها دیگر یکجانبه نیست و مردم خاطره ی خوشی هم از آمریکا دارند) و مردم در فشاری بیشتر قرار می گیرند و چون خوی استکبارستیزی هم ندارند، سعی می کنند با تحت فشار قرار دادن مسئولان بغل آمریکا بپرند و این خطرناکترین چیزی است که دولت روحانی نباید فریب آن را بخورد و باید درعین اهل معامله خواندن خود، خاطرات بد آمریکا را برای ایرانیان یادآوری کند... .البته آقای ظریف و دوحانی تاکنون به خوبی این کار را کرده اند. مخصوصا در مورد ضدیت با اسرائیل عملکرد خوبی داشتند و باید انقلابی بودن را از سر مردم نیاندازند.هرچند در مورد آمریکا در لفظ نرمتر عمل کنند اما اگر همچنان ضد اسرائیل سخن بگویند هم مردم انقلابی می مانند و هم توپ در زمین آمریکا باقی می ماند تا تحریم ها را لغو کند. اینکه روحان لحنش را ملایم کند و فقط امتیازهای کوچکی بگیرد یا حتی کل تحریم ها لغو شود ولی در تحریم را کاملا نبندد و بیم تحریم برای آینده باز بذارد، بزرگترین اشتباه استراتژیک اوست و راهی است که برگشتی ندارد.
سوم)بعد از تماس تلفنی اوباما و روحانی اعلام شد که آنها به وحدت نظر نسبی درباره ی حل مساله ی ایران رسیدند.آن چه بود؟ روحانی با زبان بی زبانی گفت:اگر می خواهید خود را محبوب کنید، وقتش الآن است. 2سال دیگر فایده ای ندارد. چون یا مردم تحملشان بالا می رود و در دولت اعتدال گرای من طعم وضع خوش اقتصادی را نمی چشند و روی به افراطی ها می آورند.ولی با همکاری شما دولت سالها دست ما خواهد بود.
چهارم)مهم:
اگر آمریکایی ها خواهان تماس تماس تلفنی با روحانی بودند و اعلام کردند که تماس تلفنی از طرف ایرانی بوده که آمریکایی ها صداقت ندارند و قابل اعتماد نیستند. اگر ایرانی ها عامل تماس بودند و روحانی اعلام کرد که چنین نبوده.پس روحانی که قول داده بود با مردم صاقانه برخورد کند، دروغگوست.در حالی که دروغگو کس دیگری(احمدی نژاد)بود. روحانی دروغگوست یا آمریکا؟؟؟