باید اقرار کرد که دانشگاه، به دلیل دارا بودن خاصیت جریان‌ساز و الگوپذیری جامعه از آن، همیشه مورد طمع و نظر جریان‌هایی بوده است که با هدف قرار دادن این نهاد اجتماعی، قصد تأثیرگذاری بر جامعه را دارند. لذا همواره خطر بهره‌برداری جریان‏های قدرت‏طلب و گروه‏های ذی‌نفوذ فرصت‏طلب از پتانسیل جریان‌های دانشجویی وجود داشته و دارد.

انگیزه ورود به دانشگاه در دانشجویان مختلف، همواره متفاوت و بعضاً منحصر به فرد بوده و هست. برخی دانشجویان قصد اخذ مدرک داشتند و دارند، بعضی نابغه‌اند و سخت‌ترین رشته‌ها را انتخاب می‌کنند برای آنکه به همه ثابت کننده بیشتر از هم‌سالان‌شان توان یادگیری دارند، یک عده هم برای کسب موقعیت اجتماعی و شاید هم پیروی از یک عادت مرسوم اجتماعی تصمیم به کسب تحصیلات دانشگاهی می‌گیرند.

دیگر نمی‌خواهم ادامه بدهم اما جناب آقای روحانی گرامی که به لباس مقدس پیامبران ملبس هستید! شما قطعا بهتر از من معنی و مفهوم حقیقت و مشکلات و اولویت‌های کشور و شرایط تاریخی منطقه و جهان و اسلام و ایران را می‌دانید. شما الان 66 سال دارید و دیگر سرد و گرم چشیده روزگار هستید. فرصتی هم ندارید که اگر خطایی کردید، جبران کنید.

کار به جاهای حساسی رسیده است. کار پایان نامه نویسی، پروژه سازی و نمره فروشی به رشته‌های پزشکی رسیده است. خب؛ شاید برخی به خطا، از فساد و تعفن در مدارک علوم انسانی یا حتی فنی، هراس و واهمه‌ای نداشتند و نداشته باشند، ولی امروز مردم اعتماد خود به طبیب را هم دچار تردید می‌بینند. باید برای این وضع فکری کرد.