در سالهای اخیر فعالیتهای تحقیقاتی در دانشگاهها و مراکز پژوهشی کشور رشد چشمگیری داشته است. اما باید اذعان کرد که این فعالیتها در صورتی که منجر به رفع نیازهای جامعه از طریق تولید داراییهای فکری و ارزش افزوده حاصل از فروش و تجاری سازی این دستاوردها نگردد، نمیتواند به عنوان عاملی حیاتی در توسعه اقتصادی کشور به حساب آید.