به گزارش صدای دانشجو «پولدارها پزشک می شوند!» عنوان خبری بود که چندی پیش خبرنامه دانشجویان ایران، در انتقاد به سیطره سنگین دانشجوی پولی بر دفترچه کنکور سراسری منتشر کرد.

در دفترچه کنکور سراسری کنکور امسال رسما دانشجوی بین الملل تحت عنوان دانشجوی پولی یا دانشگاه های خودگردان اعلام وجود کرده تا اندازه ای که بیش از نصف ورودی دانشگاه علوم پزشکی تهران به دانشجویان پولی و احتمالا با رتبه های بالای 10000 و چه بسا بیشتر اختصاص می یابد و یا اینکه دانشگاه علوم پزشکی ایران تنها دانشجوی پولی پذیرش می کند.

دانشگاه علوم پزشکی تهران 80 نفر به صورت آزاد ورودی مهر و 50 نفر دانشجوی پولی جذب می کند. دانشجویان پولی در پردیس واقع در شهر تهران تحصیل می کنند و در نگاهی بد بینانه این به این معنی است که یک نخبه رشته علوم تجربی در کنار فردی خواهد نشست که شاید از لحاظ علمی قابل قیاس نباشد.

دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی تهران، امروز در اعتراض به روند پذیرش دانشجوی شهریه پرداز در دانشگاهها، در مقابل تالار ابن سینای دانشکده پزشکی تجمع کردند.

این دانشجویان در پلاکاردهایی که همراه خود داشتند، این روند را غیر قانونی و خلاف نص قانون اساسی و برنامه پنجم توسعه دانسته و خواستار اصلاح این روند از سوی مجلس شورای اسلامی و وزیر بهداشت شدند.

در متن هایی که در بین دانشجویان پخش شده بود، آیین نامه ابلاغی وزارت بهداشت در مورد پذیرش دانشجوی شهریه پرداز مورد نقد قرار گرفت. در این متن آمده است که در تبصره 6 مندرج در ماده 20 قانون برنامه پنجم توسعه، صراحتا قید شده است که مدرک تحصیلی دانشجویان شهریه پرداز باید با ذکر نوع پذیرش و محل تحصیل باشد. در حالیکه طبق آیین نامه ابلاغی وزارت بهداشت آمده است که مدرک این دانشجویان کاملا مشابه دانشجویان شهریه نپرداز خواهد بود.

در ادامه این متن آمده است: طبق ماده 20 برنامه پنجم توسعه، دانشگاه ها برای جذب دانشجوی شهریه پرداز موظف به تاسیس شعب جداگانه و ایجاد ظرفیت های جدید هستند. در حالیکه هم اکنون دانشجویان شهریه پرداز با کاهش ظرفیت عادی دانشگاه ها و عدم ایجاد شعب جداگانه و ظرفیت جدید پذیرش شده اند.

این دانشجویان با تاکید بر بی قانونی صورت گرفته در پذیرش این دانشجویان، زیر سوال رفتن عدالت آموزشی و بی انگیزگی دانشجویان را از عواقب دیگر چنین رویه ای دانستند.

دانشجویان پزشکی مدتی قبل نامه ای به علی لاریجانی نوشتند وبه دانشجوی پولی معترض شدند. این نامه با آیه خاصی شروع شده بود. دانشجویان آیه 148سوره نساء را به رییس مجلس یادآور شدند:«خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود بدی های دیگران را اظهار کند مگر اینکه به او ظلم شده باشد و خداوند شنوا و داناست.»

در این نامه آمده بود: «مدتی از ورودمان نگذشته بود که متوجه حضور تعداد زیادی دانشجو در دانشکده شدیم که از لحاظ بار علمی و فرهنگی متفاوت از دانشجویان سراسری بودند... مانطور که گفته شد علیرغم اختلافات زیاد بار علمی و فرهنگی دانشجویان سراسری و بین الملل، شاهد حضور همزمان این دو گروه در یک کلاس و ارزیابی و نمره دهی متفاوت نیز هستیم که در نهایت همین نمره ها ملاکی برای سنجش رتبه های کلاسی و برخورداری از امتیازات و مزایای رتبه های برتر پزشکی و به تبع آن باعث بی انگیزگی و ناامیدی دانشجویانی می شود که با زحمت و مشقت، موفق به کسب رتبه های برتر شده اند.»

از اولین اعتراضات به طرح دانشجوی پولی نزدیک به ده سال می گذرد. پس از اینکه دانشجویان در روزهای بارانی اردیبهشت ماه 84، با 14 شبانه روز تحصن، تجمع و اعتراض در مقابل مجلس این طرح را مسکوت گذاشتند، در اواخر تیر ماه 89، به یکباره و به همت کمیسیون آموزش مجلس وقت که عباسپور (برادر همسر عبدالله جاسبی) رییس آن بود، به تصویب رسید.

در این قانون به دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی اجازه داده شده تا از ظرفیت مازاد خود بر اساس قیمت تمام شده یا توافقی با بخش غیر دولتی و با تایید هیات امنا در مقاطع مختلف پذیرش دانشجو نمایند.

در مصوبه ای تکمیلی نمایندگان 11 آبان همان سال ماده و تبصره ای مبنی بر اینکه دانشگاه‌های دولتی می‌توانند شعبی خودگردان در داخل و خارج کشور تاسیس کنند و در آنها از داوطلبان شهریه بگیرند تصویب و در بررسی برنامه پنجم توسعه با پذیرش دانشجوی پولی در دانشگاه های دولتی بدون آزمون موافقت کردند.

اعتراض های متعدد دانشجویان ثمری نداشت و دولت وقت هم وقعی به این اعتراضات ننهاد. مجلس هم که کار خود را کرده بود.

اگرچه حتی در اجرا نیز این قانون دچار خدشه بود و نه تنها از ظرفیت مازاد استفاده نکرد، بلکه ظرفیت دانشجویان پشت کنکور را دودستی تقدیم پولداران نمود، ولی آنجایی محل اعتراض گسترده بود که بسیاری از دانشجویان پشت سد کنکور ماندند تا دانشجویان پولی سر کلاس ها بنشینند.

این وضعیت آنقدر اسفبار است تا آنجا که دانشجویانی با رتبه‌های بالای چهل هزار فقط بخاطر پرداخت مبالغی از حدود 30 تا 70 میلیون تومان توانستند در بهترین دانشگاه‌های کشور نظیر دانشگاه شریف، امیرکبیر، تهران، صنعتی اصفهان و.... مدارج عالیه را تنها با تکیه بر پول پدر طی نمایند و بعضا به دو مدرک داخلی و خارجی دست بیابند، در حالی که دهها هزار نفر از دانش آموزان مستعدتر که پشت سد کنکور مانده بودند به این جمله فکر می‌کردند که آیا واقعا در جامعه ما "علم بهتر است از ثروت؟!!"

حالا هر روز به بهانه هایی چون کمبود بودجه، جلوگیری از خروج سرمایه ها و ...، متممی به قوانین مجلس در رابطه با دانشجوی پولی اضافه می شود و دانش آموزان و دانشجویان مستعد باید تنها شاهد نشستن کم سوادهای پولدار بر سر کلاس های درس باشند!