مطبوعات همدان
به کانا ل ارتباطی ما بپیوندید
تاریخ : 22. فروردين 1395 - 9:42   |   کد مطلب: 17548
عضو هیئت علمی دانشگاه ملایر در گفتگو با صدای دانشجو عنوان کرد؛
سرخوردگی برای نیروی انسانی حوزه هسته ای ایجاد نشود/ برجام ترمزی برای صنعت هسته ای
محمدی منش معتقد است قطعا اگر نکاتی که لازم است بر روی اتفاقات بعد از برجام بیفتند درست مدیریت شود، ما به مرحله ای می رسیم که کمترین آسیب را از این حوزه دیده ایم.

به گزارش صدای دانشجو، در روز ملی فناوری هسته ای تصمیم گرفتیم گفتگویی با دکتر ابراهیم محمدی منش داشته باشیم و از او درباره فناوری هسته ای و مسائل مرتبط با آن سوال هایی را مطرح کنیم. او از دبیران سابق تشکل جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان بوده و هم اکنون عضو هیئت علمی گروه فیزیک دانشگاه ملی ملایر می باشد.

متن گفتگوی تفصیلی ما با محمدی منش را در ادامه می خوانید:

روز ملی فناوری هسته ای می تواند یادآور چه پیام هایی برای ما باشد؟

این روز یادآور این مسئله است که جوانان ما توانسته اند با اتکا به خداوند متعال و حمایت های رهبر فرزانه انقلاب، به دانشی دست پیدا بکنند که کشورهای استعمارگر، نمی خواستند این توانایی در اختیار جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد و حاضر نبودند این دانش از انحصار چند کشور خاص خارج بشود.

این روز نشان می دهد که در کشور ما با شعاری که توسط امام راحل بنیان گذاشته شد و توسط رهبر انقلاب مدیریت و پیگیری شد توانستیم به این دستاورد برسیم که "ما می توانیم"؛ یعنی در هر حوزه ای که وارد بشویم این توانایی برای کشور ما، جوانان ما و حکومت اسلامی وجود دارد و این مسئله باعث نگرانی غرب و برخی کشورهای همسایه شده است. این نگرانی را امروز در چهره کشورهای مذاکره کننده و برخی کشورهای پادشاهی منطقه همگان دیده اند.

در برهه ای از زمان در کشورهای ظالم و استعمارگر و حتی برخی در داخل کشور، تلاش می کنند نشان دهند حکومت اسلامی نمی تواند جامعه ای اسلامی را شکل دهد که بتواند در عرصه های مختلف و حتی علمی پیشرو و مقتدر باشد. این توانایی و امثال آن در علم پزشکی نشان داد که می توان پایبند به اسلام بود و با روحیه بسیجی و انقلابی حکومت اسلامی تشکیل داد که رشد علم و فرهنگ و سیاست و کشور داری را در دستور کار خودش قرار دهد.

هر جایی که نیروهای انقلابی به صحنه وارد شوند و حمایت های لازم از آنها شود می توان دستاوردهای بزرگتر از این را هم تجربه کرد. امروز اگر می خواهیم اقتصاد مقاومتی را در عمل اجرایی کنیم باید مسئولان با اتکا به توان داخل و حمایت از نیروهای انقلابی و متعهد عرصه اقدام و عمل را رقم بزنند. اگر مسئولان اجرایی به باور ما می توانیم رسیده باشند حتماً قادر خواهیم بود این مرحله را نیز بزودی طی کنیم و این یکی دیگر از پیام های روز ملی فناوری هسته ای است.

دستاورد های ما به طور کلی در فناوری هسته ای چه بوده است؟

می توان گفت ما از صفر تا صد حرکت را انجام داده ایم. صفر آن یعنی شروع و وارد این گردانه علم و تحقیق در مورد هسته ای شدن و صد آن این که ما بتوانیم به سوخت هسته ای دست پیدا بکنیم و قادر باشیم مراحل مختلف ایده را در عمل به تولید صنعت برسانیم. که الحمد الله این اتفاق افتاده است و هرجا نیز اقدامی صورت نگرفته است بدلیل عدم نیاز به آن بوده است. ما می توانستیم غنی سازی بیشتر از 20 درصد هم داشته باشیم اما چون نیاز نبود این اقدام صورت نگرفته است. مراکز مختلف راه اندازی شده در این صنعت خود حکایت از این دارد که گام اساسی در این صنعت طی شده است.

در سال های اخیر این پیشرفت نمود بیشتر و انعکاس بیشتری پیدا کرد و نسل جدیدتری از سانتریفیوژها رونمایی شد که ایرادات نسل قبلی را نداشت.

نمونه دیگر همین سوختی که شاید از دید ما دستیابی به آن عادی محسوب می شود ولی واقعا جا دارد که روی آن تاکید بیشتری داشته باشیم و به یاد بیاوریم که یک زمانی دنیا برای فروش این سوخت علی رغم قول هایی که داده بود حاضر نشد سرسوزنی از آن را به ما بفروشد در صورتی که اگر می دانسند که ما درصدی از این توانایی را داریم همین سوختی که در داخل داشتیم را به قیمت گزاف به ما می فروختند.

اما وقتی تولید سوخت رخ داد نشان می دهد که توانایی ما در صنعت هسته ای به سطح خوبی رسیده است و این فرآیند راهش باز است و همچنان در حوزه های مختلف مانند پزشکی نیز ادامه دار است.

برجام و تاثیرات آن بر فعالیت های حوزه هسته ای کشور را چطور ارزیابی می کنید؟

واقعیت این است که بدون هیچ اغراق یا تعارفی، موافقت یا مخالفتی با متن مذاکرات، باید بگوییم برجام، ترمز پیشرفت عرصه هسته ای کشور محسوب می شود و ما یک هزینه سنگینی برای عقد این تفاهم پرداخت کرده ایم. با مذاکره برای رفع مشکل پیش آمده مخالف نیستم اما برجام و آنچه که اتفاق افتاده است جای نگرانی های زیادی را گذاشته است و باید تیز بینانه مراقب باشیم.

آنچه که به نظر من در برجام مهمتر از جلوه سیاسی آن است و کمتر مورد توجه قرار می گیرد، رشد توانمندی جوانان کشور در دستیابی به فناوری می باشد. متاسفانه مسائل سیاسی و انتخاباتی بر واقعیت برجام سایه افکنده است اما آنچه باید مورد توجه قرار گیرد این است که دشمن، نگران رشد تکنولوژی و فناوری علمی جمهوری اسلامی در این حوزه و حتی حوزه های دیگر است.

نگرانی از اینکه جمهوری اسلامی به مرحله ای از قدرت برسد که متکی به توان داخل حکومتی اسلامی و الگو به جهان معرفی کند که همه چیز در آن شدنی است. این حکومت اگر موفق شود که خود را به عنوان الگویی موفق به دنیا معرفی کند قطعاً جهانی خواهد شد بنابراین باید جلوی آن را گرفت. دشمن نمی تواند با عنوان موضوع مثلاً رشد در حوزه های پزشکی مستقیما مخالفت کند اما در حوزه هسته ای قادر است با اتکا به تبلیغات گسترده و زور، تحریم و تهدید جلوی شکل گیری و معرفی این الگو را بگیرد.

از همین جهت است که بندهایی در برجام آمده است که تحقیق در این زمینه باید در سطوح خاصی باشد و مراکز خاصی صرفا به مرکز تحقیقاتی تبدیل شوند.

اعلام کرده اند که نیروهای ما بیایند و با شما همکاری بکنند، به نظر شما چرا آن ها باید حاضر باشند با ما در پژوهش و تحقیقات همکاری بکنند؟ مگر تاکنون همکاری کرده اند! برای این که کاملا تسلط داشته باشند که روند رشد علمی و پژوهشی ما به چه صورتی است و بتوانند بر این روند نظارت داشته باشند که هر جا احساس خطر کردند این روند را تغییر دهند.

آن ها به دو روش می توانند این روند را تغییر دهند اول این که در غالب همکاری علمی ما را وارد مسیری بکنند که گرچه در ظاهر تولید علم به همراه داشته باشد ولی نهایتا به بن بست ختم شود و دوم این که با اعمال تحریم یا تهدید و برنامه ها ونقشه های دیگر این روند را متوقف بکنند. ضمن اینکه در کلیه مراحل اطلاعات دقیق را در دست خواهند داشت.

آن چیزی که از ابتدا مشخص بود این مسئله بود که با توجه به آن حقه و نیرنگی که ما در طرف غربی می شناسیم بعید به نظر می رسید که توافقات روی کاغذ بتواند کاری انجام بدهد و نتایج این برجام کار را به جایی رساند که مقام معظم رهبری نیز به صراحت بیان کردند که در روی کاغذ تفاهم هایی صورت گرفته است اما در عمل موانع زیادی همین کشورها خصوصا آمریکا ایجاد کرده است.

واقع قضیه این است که آمریکا با سیاستی که در پیش گرفته و مدیریتی که بر مسئله دارد فهمیده که راهکار فشار بر جمهوری اسلامی تحریم است و می خواهد فشار تحریم ها را هرطور که می شود حفظ بکند. البته برخی مسئولان خواسته یا ناخواسته و گاهی اوقات به صرف جمع آوری رای حرف ها و عملکردهایی دارند که این ذهنیت آمریکا را تقویت می کند و امریکا را بر اعمال تحریم تشویق می کند.

در چنین شرایطی راهکار ما تقویت کشور از درون و خود اتکایی است. از آنجایی که نقطه آسیب کشور در زمینه اقتصاد و با اعمال تحریم در انواع مختلف می باشد باید این حوزه در اولویت فعالیت ها قرار گیرد. مقام معظم رهبری با درایت ویژه خود و شناخت کامل و دقیقی که از داخل کشور و استعمارگران دارد، راهکار این مشکل را "اقتصادی مقاومتی، اقدام و عمل" بیان فرمودند که امیدوارم مسئولان اجرایی کشور خصوصا دیپلمات ها و حقوق دان ها خود را در عمل با آن همراه نمایند. هیچ فرصتی برای ما برجام بوجود نخواهد آورد اگر روحیه انقلابی و بسییجی از دست ما برود یا از اینگونه نیروها استفاده نشود.

نام گذاری امسال به عنوان "اقتصاد مقاومتی اقدام و عمل" یعنی این که ما باید عملا خود را از درون تقویت بکنیم و اینکه اگر غربی ها به هر بهانه ای تحریم ها را برنداشتند و یا خارج از کاغذ بازی سدهایی اعمال کردند که هیچ کشوری جرات نکرد وارد عرصه همراهی و سرمایه گذاری در ایران بشود، راهکار مقابله ما با این موضوع هم مشخص باشد.

حوزه هسته ای یک حوزه حساس و کاملا فنی است و تمام فعالین این عرصه میدانند که رسیدن به سطحی که بتوان به تولید صنعتی در آن دست یافت یک رشد ویژه محسوب می شود.اما در کشور ما چون موضوع هسته ای با محور سیاسی اش نمایان شد جلوه فنی و علمی آن مغفول مانده است.

نکته قابل توجه این است که تربیت نیروی انسانی متعهد و متخصص یکی از ابعاد با ارزش موضوع است و باید دقت کنیم که برای هر نفر کارشناس در این عرصه چه هزینه هایی انجام گرفته است و به گونه ای عمل شود تا پس از برجام این توانمندی تضعیف نشود. به یاد داشته باشیم زمانی ما برای انجام ساده ترین کار باید دست به دامان غرب می شدیم.

استدلال شما برای آینده این صنعت با توجه به اتفاقات پس از برجام چیست؟

به نظر بنده اگر دولت از نیروی انسانی که ساخته شده، حمایت نکند و سرخوردگی در این نیروها به وجود بیاید، در کنار محدودیت هایی که پذیرفته شده است باید منتظر بی انگیزه شدن جوانان در پیشبرد کشور در حوزه های حساس باشیم. هر حوزه ای که دشمن قابلیت بهره برداری سیاسی از آن را داشته باشد وقتی می تواند متکی به داخل رشد کند که نیروهای متخصص مورد احترام و توجه قرار گیرند. دشمن تاکنون تلاش کرده است با حذف فیزیکی دانشمندان، تهدید، تحریم و فشارهای سیاسی موانعی ایجاد کند اما این موانع جلوی غنی سازی 20 درصد را نگرفت. اگر دقت نشود برجام می تواند جلوی روند رو به رشد کشور را در حوزه های حساس بگیرد.

نکته دیگری که دولت باید به آن توجه ویژه داشته باشد این است که در تحقیقات کارشناسی هم که قرار است در این حوزه ادامه دار باشد ولو این که از نیروهای خارجی استفاده بکنیم اما چهارچوب اصلی دست نیروهای خودی باشد نه این که غرب با اعزام چهار نفر کارشناس، قدرت قرار دادن مسیر رشد علمی این فناوری در جهت دلخواه خودش را داشته باشد یا خدای ناکرده این ورود و خروج ها منجر به تغییر مسیر حرکت و در اختیار دشمن قرار دادن توانایی علمی کشور باشد.

نکته دیگر نقایصی است که در برجام وجود دارد و مقام معظم رهبری به بخش عمده ای از آنها اشاره فرموده اند. اگر این نکات رعایت نشوند و بدنبال بهره برداری های سیاسی از آن باشیم، آسیب های جبران ناپذیری به کشور وارد خواهد شد. البته اگر نکاتی که لازم است بر روی اتفاقات بعد از برجام بیفتند درست مدیریت شود، قطعا ما به مرحله ای می رسیم که کمترین آسیب را از این حوزه دیده ایم.

اگر در پایان نکته ای را مدنظر دارید لطفا بفرمایید؟

مجدد تاکید می کنم، روز ملی فناوری هسته ای به ما نشان می دهد که ما در هر حوزه ای که تصمیم بگیریم، مسئولان حمایت کنند و برای آن برنامه داشته باشیم، قطعا در آن حوزه می توانیم به رشد دستیابی پیدا بکنیم. اگر ما از الگوی هسته ای برای اقتصاد کشور استفاده بکنیم قطعا می توانیم اقتصادی را به دنیا معرفی بکنیم که رشد و پیشرفت همراه با عدالت و نیروی انسانی اسلامی را شکل بدهد. قطعاً در عرصه اقتصادی متکی به توان داخلی خواهیم شد و هیچ تحریمی قادر نخواهد بود که ما را محدود و محصور کند تا تن به برجام های دیگر بدهیم.

انتها پیام/م

برچسب‌ها: 

دیدگاه شما

آخرین اخبار