به گزارش صدای دانشجو، ابراهیم کارخانه‌ای در گفتگوی اختصاصی با "نافع" افزود: 3 برابر شدن نرخ ارز موجب شده که درآمد دولت به صورت قابل توجهی افزایش یابد به طوری که میانگین بودجه جاری دولت در این هزار روزه تقریبا با اعتبارات کل دولت پیش برابری می کند و درآمد دولت نه تنها کاهش نیافته که افزایش نیز داشته است.

وی خاطرنشان کرد: از طرفی در طول این هزار روز متاسفانه هزینه جاری دولت نسبت به دولت پیش به طور بسیار بالایی افزایش یافته و با توجه به شرایط اقتصادی کشور باید طوری برنامه ریزی می شد که بودجه جاری دستگاه ها کاهش یابد نه اینکه افزایش یابد.

نماینده مردم همدان و فامنین در مجلس شورای اسلامی اظهار کرد: این درحالیست که هزینه های جاری دولت در دوره اقتصاد مقاومتی و تحریم ها باید کاهش پیدا می کرد، اما به صورت قابل ملاحظه ای افزایش پیدا کرده است.

کارخانه‌ای اضافه کرد: از طرف دیگر مقدار نقدینگی در همین سه سال عمر دولت به اندازه کل نقدینگی دولت پیش افزایش یافته یعنی نقدینگی 460 میلیارد تومانی دولت دهم به بیش از هزار هزار میلیارد تومان در دولت یازدهم افزایش یافته است.

وی با اشاره به عملکرد ناموفق دولت در حوزه اقتصادی گفت: رئیس جمهور در ابتدای آغاز به کار دولت یازدهم عنوان کرد که در صد روز نخست، اقدام فوریتی درباره وضعیت معیشتی مردم به عمل می آورد و انتظار می رفت که قدم های ملموسی در این زمینه بردارد، اما امروز با وجود گذشت بیش از هزار روز، مشکلات اقتصادی به قوت خود باقی است.

کارخانه‌ای ادامه داد: امروز مردم اثرات تلاش های دولت را به طور ملموس در زندگی خود نمی بینند و مشکلات اقتصادی، گرانی، رکود و بیکاری به قوت خود باقی است.

وی بیان کرد: انتظار می رفت دولتی که با تجربه ترین وزرا را به کار گرفته بتواند قدم های اساسی را برای بهبود شرایط اقتصادی جامعه بردارد، اما متأسفانه دولت همه نگاه خود را متوجه خارج از کشور کرد و برطرف شدن همه مشکلات را به رفع تحریم ها و مسئله برجام گره زد؛ بدین ترتیب دولت، بخش قابل توجهی از عمر خود را در انتظار رفع تحریم ها گذراند.

نماینده مردم همدان در خانه ملت اظهار کرد: امروز شاهدیم که با توجه به بدعهدی و عهدشکنی آمریکا عملا موضوع تحریم ها همچنان به قوت خود باقی بوده و این مهمترین مسئله ای است که موجب شده تا مشکلات اقتصادی به قوت خود باقی بماند.

کارخانه‌ای تصریح کرد: از طرف دیگر یکی از دلایلی که دولت برای برطرف نشدن مشکلات اقتصادی طرح می کند؛ کاهش قیمت نفت است زیرا در سال 92 نرخ هر بشکه نفت خام 110 دلار بود و سپس به مرور به 30 و 40 دلار رسید.

وی ادامه داد: حال سئوال این است؛ چرا وقتی روسای جمهوری سر کار می آیند که به دنبال تنش زدایی با آمریکا بوده و شعار خود را "دیپلماسی مبتنی بر تعامل با جهان به ویژه کشورهای غربی" قرار داده اند؛ دشمنی آن ها نه تنها کاهش نیافته بلکه بیشتر نیز می شود.

کارخانه‌ای گفت: درواقع با این روش، دشمنان امیدوارتر شده و از کاهش نرخ نفت به عنوان یک اهرم فشار قوی بر ضد ایران استفاده می کنند کما اینکه در دولت اصلاحات نیز نرخ نفت به کمترین مقدار ممکن رسید.

وی اعلام کرد: این نشان می دهد که در برابر قدرت های سلطه گر و زورگو به ویژه آمریکا هرچه جمهوری اسلامی ایران از موضع مقتدرانه تر برخورد کند؛ عملا در مسائل اقتصادی در سطح جهان نیز اثر می گذارد.

نماینده مردم همدان در خانه ملت گفت: نکته قابل توجه این است که براساس گزارش دیوان محاسبات مجلس و گزارش های وزارت امور اقتصاد و دارایی، میانگین نرخ نفت در هزار روزه عمر، دولت نزدیک به 78 دلار بوده درحالیکه در دولت نهم و دهم نیز همین رقم بوده؛ پس این طور نیست که قیمت نفت بر درآمد عمومی دولت اثر بگذارد زیرا کاهش نرخ نفت، عملا چند ماه بعد تأثیر خود را نشان می دهد.

کارخانه‌ای اظهار کرد: همه این عوامل دست به دست هم داده تا دولت نتواند برنامه ریزی منسجم و هدفمندی داشته و نتوانسته منابع مالی کشور را در بخش های خصوصی و دولتی به درستی مدیریت کند و رکود همچنان پابرجاست.

انتهای پیام/م