به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، غلامرضا راهپیما محقق، مولف، خوشنویس و استاد دانشگاه تهران در گفتگو با خبرنگار هنر شبکه اطلاع رسانی راه دانا در خصوص هنر خوشنویسی ایران اظهار داشت: ما ایرانیان معتقد هستیم که خداوند دو ودیعه الهی دست و زبان را به مخلوقان خود برای بیان اندیشه و ثبت در تاریخ جادودانه بشرهدیه داده است.
وی با بیان اینکه دست برای انتقال اندیشه با کمک خط و انتشار صورت میگیرد، خط را مد نظر قرار داده است، افزود: همه ی آدمیان بر این باور هستند که تاکنون هیچ اختراعی بالاتر از خط و نوشتار نبوده است.
استاد دانشگاه تهران ادامه داد: فقدان وجود خط برای انتقال اندیشه نتیجه این را در پی داشت که تجربه های خود را هزاران هزار بار تجربه های خود را تکرار کنیم.
این استاد برجسته خوشنویسی با اشاره به جایگاه امروز خط و خوشنویسی کشور گفت: به عنوان کسی که چهل سال از عمر شریف خود را در این عرصه گذارنده است و در کنار استادان بزرگی همچون استاد حبیب الله فضائلی سال ها تلمذ کرده ام، اظهار تاسف میکنم که این هنر شریف و ارزشمند امروز دچار سردرگمی همه جانبه شده است.
مولف کتاب از الفبا تا هنر در ادامه با اشاره به اینکه درس اول هنر اخلاق است و باید آن را همیشه سرلوحه زندگی خود قرار دهیم، خاطر نشان کرد: این سردرگمی ها هم در فاصله ی فاحشی که خط امروز ایران با خط قدما داشته و هم از پشتوانه درستی که تحقیقی باشد برخوردار نیست، دیده میشود.
این استاد دانشگاه تهران تصریح کرد: انجمن خوشنویسان ایران در طول سه دهه گذشته مدیریت خودکامه و یک سو نگر را با خودش به همراه داشته است و همواره باعث فراز و نشیب های خاص و نهایتا دچار تزلزل بوده است.
وی با بیان اینکه این انجمن مخاطبان خودش را در سراسر کشور دچار شبهه افکنی کرده است، بیان داشت: این نوع مدیریت سدی در برابر شکوفایی و پویایی نسل جوان در هنر خوشنویسی ایران اسلامی امروز است.
وی با اشاره به اینکه باید نگاه ها در این هنر رو به جلو و با افقی بلند تر باشد، عنوان کرد: یک مدیریت همه سو نگر، ملی نگر و دارای بینش بلند در رسیدن به انجمنی والا نیاز امروز خوشنویسی ایران است، و ما باید هر چه سریعتر از این مسیر غلط عبور کنیم تا بتوانیم با چشم اندازی روشن افق پیش رو را در سال نو ترسیم نماییم.
راهپیما در ادامه افزود: در طول این سه دهه شاهد یک مدیریت خود کامه؛ فرصت طلب و تمامیت خواه در انجمن خوشنویسان ایران بوده ایم.
وی با اظهار تاسف از دریافت نشان شوالیه سفارت فرانسه توسط مدیریت شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران، گفت: باید از خودمان سوال کنیم که چرا در جوامع غربی هر اتفاق کوچک و بزرگی که رخ میدهد آن را در بوق و کرنا کرده و آواز سر میدهند و مثل کادوهای بابانوئل برای آن شادی میکنند.
استاد هنر دانشگاه تهران خاطر نشان کرد: هنر امروز ما متاسفانه به جایی رسیده است که حتما کسی در غرب باید به ما بگوید راه را درست رفته ایم و ما نیز با باور توهمی به خودمان قبول کنیم که غربی ها خیرخواه ما هستند و درست میگویند.
راهپیما با بیان اینکه غربی ها در یک تمدن تاریک، گمشده های فرهنگی خودشان را در شرق جستجو میکنند، بیان کرد: کشور فرانسه در حوزه خوشنویسی چیزی برای عرضه ندارد و آنها هستند که باید نشانه های ما را به سینه ی هنرمندان خودشان بنشاند.نشان اصلی شوالیه هنری در شرق و این سوی جهان است و نه در آن سو. کمی باید تامل کرده و بیاندیشیم، غرب خوب میداند که اهدافش با سیاست هایش چنان درآمیخته است که جدا شدن این دو به منزله سقوط تمدن کم قدمت آنان است.
وی با اشاره به اینکه اگر چه امروز کسانی هستند که شهوت حضورشان در چنین فضاهای کاذبی که آنهم دامی بیش برای فرهنگ ارزشمند کشور ما نیست، چشم دل را بر آنان بسته و با چشم سر تنها نظاره گر هستند، گفت: بزرگ قلمداد کردن و بر طبل تو خالی آن زدن نشان از این دارد که پادمی به جامعه فرهیخته خود بی اعتنا میشود.
من مرغ لاهوتی بدم دیدی که ناسوتی شدم
دامش ندیدم ناگهان در وی گرفتار آمدم
من نور پاکم ای پسر نه مشت خاکم مختصر
آخر صدف من نیستم من در شهوار آمدم
ما را به چشم سر مبین ما را به چشم سر ببین
آن جا بیا ما را ببین کان جا سبکبار آمدم
استاد پیشکسوت خوشنویسی ایران اظهار داشت: فرهنگ، تمدن و هنر ایران بسیار بالاتر از این است که نشانی را از دست غربی ها دریافت کنیم. در غرب هیچ خبری نیست. آنها در واژگان خود ساخته شان آنچنان گم هستند که سرنخ های فکری خویش را در شرق جشتجو میکنند. برای هر انسان اندیش ورز بخوبی روشن است که اهداف پشت پرده سیاست غرب برای پیشبرد اهدافشان به منظور تسخیر و تسلط بر فرهنگ بجای مانده از گذشته تا امروز در شرق دنیا به ویژه ایران است. با توجه به مطالعات گسترده و تحقیق و پژوهش های انجام شده در روزگار ما، تکرار چنین اتفاقاتی هرگز به نفع ما و هنر کشور نبوده و نیست.
وی با اشاره به اینکه در این 4 دهه بیش از 40 کشور دنیا را در برای تحقیق و پژوهش در حوزه خط و زبان فارسی سفر کرده ام، گفت: هیچ جای دنیا ایران نیست و ما نباید با بسته بندی کادوهای زیبا فریب یک کار را بخوریم و دلخوش به آن شویم. در یافت اینگونه نشان ها میتوان یک معامله یک سر سود به نفع جهان غرب باشد و هیچ دردی را برای خوشنویسی کشور دوا نخواهد کرد.
وی با بیان اینکه علت مهجور ماندن هنر خوشنویسی در کشور مدیریت غلط سکانداران آن است، بیان کرد: متاسفانه دوستان ما فکر میکنند که همه چیز را باید آنها مطرح کنند و بقیه خوشنویسان با چشمانی بسته و کورکورانه این راه را ادامه دهند.
راهپیما با بیان اینکه غفلت از نسل جوان و نوجوان امروز خوشنویسی ایران در آینده ای نزدیک ضربه ی بزرگ به ما وارد میکند، گفت: استادان بزرگی نیز وجود دارند که در گوشه ای از کشور مشغول فعالیت هستند و هرگز نباید به فراموشی سپرده شوند، چرا که آنها ذخیره های ارزشمند فرهنگ و هنر این سرزمین هستند.
استاد دانشگاه تهران عنوان کرد: در هفته ای که گذشت برای دریافت این نشان از سوی مدیریت و شورای عالی انجمن خوشنویسان ایران شوی تبلیغاتی بسیاری را شاهد بودیم که کاملا پوچ و بیهوده و بوده و هیچ جایگاهی برای اهل قلم ندارد.
وی با بیان اینکه ای کاش بجای این حرکت ها کمی هم هنر خوشنویسی ایران را به رخ دنیا میکشیدیم، ادامه داد: امروز شاهد این هستیم که کشورهای کوچک حاشیه خلیج فارس که روزگاری زیر مجموعه ایران پهناور بوده اند، در اقدامی هوشمندانه از ما در امر خوشنویسی جلو زده اند و این حاصل بی تدبیری مدیران خود کامه است.
راهپیما با اشاره به جشنواره ارسیکا در کشور ترکیه گفت: آثار هنرمندان ایرانی در سایه غفلت این مدیران در شورای عالی و شورای ارزشیابی هنری غریبانه به این جشنواره برده میشود و همه را خریداری کرده اند و در حال تدارک موزه ای برای کشور خود هستند، این یعنی تاسف بزرگ برای کسانی که در این امر سهیم هستند و منافع مادی خویش را به منافع ملی ترجیح داده اند.
وی با بیان اینکه انجمن خوشنویسان ایران یک مجموعه مردم نهاد است، بیان کرد: متاسفانه مدیران با ارائه گزارش های غلط و حساب شده در مجامع عمومی همچنان درصدد اغفال اعضای این تشکل مردم نهاد هستند.
وی با اشاره به اینکه از وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی میخواهیم پاسخگوی غاطبه ی بزرگ خوشنویسی کشور باشد، نه افرادی که سال هاست به این هنر دیکته شده اند، گفت: امیدوارم در سال نو همراه با شکفتن شکوفه های بهاری، با اندیشه های نو و تازه در راه اعتلای هنر خوشنویسی کشور گام های موثری برداشته شود و این هنر ارزشمند از سردرگمی که هم اکنون دچار آن است رهایی یابد.
انتهای پیام/چ
دیدگاه شما