به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از جهانگیریه؛ ساعت 14 مورخه 1367/4/12 به اتفاق پسر عمویم در اتاق بادگیری زادگاهمان "دیوان"، مشغول انجام یک هنرصنایع دستی بودیم که همزمان اخبار نیمروزی از صدای جمهوری اسلامی ایران در حال پخش بود.

خانم تاج نیا گوینده معروف وقت رادیو در سرخط اخبار اعلام کرد:" یک فروند هواپیمای مسافربری ایرباس کشورمان توسط آمریکا در خلیج فارس سرنگون شد"!!! ذهنم قابلیت جذب و انطباق خبر را نداشت.

از پسر عمویم پرسیدم متوجه خبر شدی؟گفت: نه!! خبر آنچنان عجیب بود که نمی شد فهمید.

کار را رها کردیم و منتظر شنیدن مشروح اخبار شدیم. بلی، درست شنیده بودم، هواپیمایی که از بندرعباس عازم دبی در کشور امارات بوده، حوالی جزیره هنگام توسط ناو وینسنس ایالات متحده آمریکا سرنگون و تمامی 290 سرنشین آن، جان باختند.

واقعیت این است که آن زمان 16 سال سن بیشتر نداشتم و حتی تاکنون، نشنیده ایم که به یک هواپیمای مسافربری آتش گشوده شود.

خبر به سرعت درحال انتشار بود. شب هنگام تلویزیون کشورمان و تمامی تلویزیونهای کشورهای حاشیه خلیج فارس، اخبار را همراه با صحنه های دلخراش آن به تصویر کشیدند.

اجساد و تکه پاره های هواپیما همه را مبهوت و گیج کرده بود. خلاصه آنکه خبری که ساعت 14 آنروز شنیدیم، تا ماهها سرخط رسانه های معروف جهان بود. خبری که هنوز برای ما ایرانی ها یادآور سختترین روزها است. خصوصا که برخی از شهدای آن پرواز از دوستان و آشنایان شهر و استانمان بودند.

از صحنه های دلخراشی که شخصا به عینه دیدم، اجسادی بود که بعد از چند روز آرام آرام به ساحل بین دیوان و مغویه کشانده شده بود.

هیچوقت آن صحنه ها از ذهنم پاک نمی شوند. بعدها گفته شد آن اجساد متعلق به هواپیمایی است که توسط آمریکا سرنگون شده است !!  باورش سخت بود که هم استانی ها و همشهریانمان را نیمه جان و ناشناس در برخی سواحل استان ببینیم.

آن حادثه بیرحمانه چگونه رخ داد؟

سوم ژوییه برابر با دوازدهم تیرماه 1367، ساعت ده و ده دقیقه صبح، یک فروند هواپیمای ایرباس 300 کشورمان به شماره پرواز 655 همانند هر روز از بندرعباس عازم شهر دبی در کشور امارات عربی متحده بود.

هنوز این هواپیما بر فراز آبهای سرزمینی ایران بود که مورد هدف دو فروند موشک هدایت شونده کروز از کشتی جنگنده (( یو . اس . اس . جک وینسنس)) متعلق به نیروی دریایی آمریکا قرار گرفت و تمامی 290 سرنشین آن جان باختند.

آن جمع مسافری شامل 156 مرد، 53 زن، 57 کودک 12-2 ساله، 8کودک زیر 2 سال  و 16 خدمه بودند.

از تعداد 290 نفر، تعداد 254 نفر ایرانی، سیزده اماراتی، ده تبعه هندی، 6 نفر پاکستانی، شش نفر تبعه یوگسلاوی (سابق) و یک نفر ایتالیایی بود.

شواهد ثبت شده حاکیست، نه تنها کشتی جنگی ایالات متحده آمریکا از پیامهای رادیویی پرواز 655 مطلع و با خبر بودند، بلکه آن پیامها را نیز در اختیار داشته است. پیامهایی که حاکی از نظامی نبودن هواپیما و مسافربری بودن آن بوده است.

اعلامیه آمریکا چه بود؟!

تحقیقات وزارت دفاع آمریکا در خصوص حادثه مزبور در تاریخ 28 تیرماه همان سال منتشر شد. بموجب همان گزارش: " پرواز 655 ایران ایر از بندرعباس شروع شد و به پرواز خود در مسیری عادی ادامه داد تا اینکه هفت دقیقه پس از پرواز توسط یک موشک پرتاب شده از سوی ناو وینسنس مورد اصابت قرار گرفت. آخرین تماس خلبان برای گزارش دهی در خصوص موقعیت هواپیما نیز حدودا در ساعت 9:58 بود".

لذا در آن زمان آمریکا از  هواپیما و غیر نظامی بودن آن پرواز  اطلاع کاملی داشته است.

مواضع حقوقی و سیاسی آمریکا

دولت امریکا معتقد بود که ناو وینسنس به اشتباه ! هواپیمای ایرباس ایران را یک هواپیمای جنگی تشخیص داده و برای دفاع از خود به سمت آن شلیک کرده است!!

نماینده دولت امریکا در جلسه فوق العاده ایکائو اظهار داشت:"فرودگاه بندرعباس در آن روزها بطور دوگانه برای هواپیماهای نظامی و مسافربری توسط ایران مورد استفاده قرار می گرفت و هواپیمای اف 14 تام کت ایرانی این فرودگاه را مرکز عملیات خود قرار داده بودند. به همین جهت هر هواپیمایی که از بندرعباس پرواز می کرد بطور خودکار از نظر نیروی هوایی امریکا مستقر در خلیج فارس هواپیمای دشمن فرض می شد"، مگر آنکه خلافش ثابت شود.!

با توجه به عدم وجود سیستم هشدار هوایی و هواپیماهای اکتشافی در منطقه، ناو وینسنس  برای تصمیم گیری تنها وسیله ارتباطی و درک غریزی خود متکی بوده است.

با این وجود دولت امریکا برای انکار مسئولیت خود در یک حرکت هماهنگ تلاش کرد تا افکار عمومی را گمراه و مسئولیت خود را در قبال این حادثه انکار نماید.

ریگان رئیس جمهور وقت امریکا اظهار داشت که هواپیما به سمت ناو وینسنس حرکت کرده و لذا مورد اصابت موشک قرار گرفته است!! دراینجا می توان به غیر منطقی بودن یک رئیس جمهور واقف شد.

چگونه ممکن است یک هواپیمای غول پیکر، جان 290 سرنشین بی دفاع را در خطر بگذارد و به یک کشتی جنگی حمله ور شود؟!!

ویلیام جی کراو رئیس ستاد مشترک امریکا نیز ابراز داشت: وینسنس با دفاع از خود شلیک کرده است!

در روزهای بعد سناریوهای مختلفی طرح ریزی شد تا بهانه و عذر امریکا را در توسل به دفاع از خود، مشروع نشان دهد.

از جمله این سناریوها میتوان به ادعای وجود هواپیمای جنگی پشت ایرباس مسافربری اشاره کرد!

یا این اقدام جزیی از عملیات قایق های تندرو ایرانی در صبح آن روز بوده است.!

نماینده امریکا در شورای ایکائو گفته بود که هواپیمای مسافربری ایران خارج از کریدور پروازی در حال پرواز بوده

وضع نامساعد آنروز خلیج فارس که دو کشتی لیبریایی مورد حمله قرار گرفته اند.

مشخص است که این ادعاها نه عقل سلیم و حتی یک انسان معمولی غیر کارشناس هم نمی تواند بپذیرد. این ادعاها و این سناریوها صرفا جهت سرپوش گذاشتن بر این اقدام زشت و بیرحمانه بود. در واقع دولت امریکا تمامی این ادعاهای مذکور را ثابت ننمود. این دولت جنایتکار به دنبال محملی بود تا نقص آشکار حقوق بین الملل توسط خود را توجیه نماید و برای خود حق دفاع مشروع قائل شود. این در حالیست که چنین برداشتی از دفاع مشروع با هیچ منطق حقوقی سازگاری ندارد.

در پایان باید گفت آنچه مهم است، که وجدان بیدار افکار عمومی جهان به راحتی پذیرفت که حمله ور شدن و آتش گشودن بر روی یک هواپیمای مسافربری بدور از هر انصافیست. انسانهای بیگناهی در آتش جهالت یک دولت به ظاهر متمدن سوختند و اجساد نیمه جان آنها به قعر دریا رفت و ای بسا اجسادی که هیچوقت شناخته نشد و یافت نگردید.

نگارنده برای خانواده های داغداری که بعضا تمامی خانواده درون آن هواپیما بودند و وابستگان آنها در سالگرد این جنایت شوم و ددمنشانه، پیام تسلیت می گوید و برای آن شهدای مظلوم خواهان علو درجات است.

انتهای پیام/چ