به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو، به نقل از مرصاد، یکی از تاکتیک های جریان انحصار طلب اصلاحات فشار همه جانبه رسانه ای، سیاسی و مالی بر صدا و سیما برای بی حس سازی این رسانه ملی است.

اقدامی که دولت بنا به پیگیری سیاست های ضد منتقدان، طی سالهای اخیر به شکلهای گوناگون دنبال کرده است. علاوه بر اینکه صدا و سیما از سوی دولت برای تامین منابع مالی و بودجه امورات روزمره خود تحت فشار بوده است، همواره با برنامه ای هماهنگ از سوی مقامات دولت یازدهم مورد هجمه قرار گرفته است.

با وجود اینکه سخنرانی های حسن روحانی در ایام ممنوعیت تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری به طور زنده از صدا و سیما پخش می شد، اما روحانی همچنان سیاست های پیشین خود در قبال صدا و سیما را دنبال می کند.

وزرای دولت تدبیر و امید نیز که تقریبا روزی نیست روی آنتن نباشند، لحظه ای از فشار بر صدا و سیما غافل نبوده اند. فشاری که تنها با یک هدف انجام می شود. فلج کردن تنها رسانه انقلاب اسلامی برای روشنگری و شفاف سازی سیاستهای داخلی و خارجی برای مردم و ناکارآمدی آنها...

با تمام تعظیمی که صدا و سیما در اکثر برنامه های خود به دولت کرده است، فشارهای همه جانبه برای تعطیل کردن دو یا سه برنامه انتقادی! به تخته کردن استدیوهای آنها انجامید.

برنامه ثریا که علی رغم لغو پخش های مکرر در ابتدای سال با رای مردم محبوب ترین برنامه ترکیبی تلویزیون شد از آن دست مجموعه هایی است که دولتی ها برای جمع کردن آن خواب و خوراک نداشتند.

[برنامه ثریا]

این بی خوابی و انحصارطلبی تنها به برنامه های کارشناسی تلویزیون ختم نمی شود. حسن روحانی و کابینه او که در سخنرانی های خود طنازانه حرف می زنند تحمل برنامه طنز "دورهمی" را هم ندارند و این برنامه نیز سرنوشتی جز مجموعه ثریا ندارد.

[دور همی]

همه اینها در حالی است که ظاهرا فشار بر صدا وسیما فقط در شخص رئیس جمهور محدود نیست. وزیر سوپر میلیاردر دولت یازدهم که با حمله های هتاکانه نه فقط به منتقدان دولت بلکه به خود مدیران دولت هم از بی شعور تا مزدور را تقدیم کرده است نیز به جمع تعطیل کنندگان برنامه های انتقادی پیوست.

او در حالی که آنتن زنده شبکه یک تلویزیون ایران چند ساعت در اختیار او بود، گفت: ممنونم از اینکه آن برنامه "درحاشیه" را جمع کردید. اینها را از در بیرون کردید نگذارید از پنجره داخل شوند!!

انتهای پیام/چ