سم الله الرحمن الرحیم
 آتش به اختیار که باشی، برد آتشت به دم و دستگاه و تجهیزاتت نیست به هیاهو و سر و صدای بوق و رسانه هم نیست. به ریزی و درشتی کار هم ارتباطی ندارد.

 برد آتش به اختیار به اخلاص عمل است که هر چه خالصتر و خدایی تر، برد و شعاع تاثیرت بیشتر. آری عمل می خواهد با چاشنی اخلاص که بترکاند و در شهر و مملکت نه که در جهان صدا کند. گرچه دنبال سر و صدا هم نباشی که اصل هم همین است.

 آتش به اختیار که باشی باید بدانی هر چه که می خواهی و هر جایی که هستی باش، خدا را در نظر بگیر و به خلق خدا خدمت کن که همان خدمت به دین خداست، هرچند به چشم نیاید آن وقت است که نه تنها برد آتشت بی نهایت می شود بلکه شهادت و سعادت ابدی در به در دنبال تو خواهد گشت و اگر در دانشگاه مشغول تدریس باشی یا که دوره گرد جهاد سازندگی یا مدافع حرم، یا هر چیز دیگر، پیدایت خواهد کرد و در آغوشت خواهد کشید.حتی اگر از توهم بسته بودن در باغ شهادت به هوش نبوده باشی.

 آتش به اختیار که باشی و چه شنیده باشی روایت آن عابد بنی اسرائیل را از امام معصوم ( وقتی مرغی را در برابرش زنده زنده پر می کندند و با شکنجه می کشتند و او بی توجه به این ظلم در حق حیوان نمازش را ادامه داد، امام می فرماید زمین دهان باز کرد و او را در قعر عذاب برد و در حال فرو رفتن است - نقل از آقای پناهیان ) و چه نشنیده باشی باید سنگینی حق برادر دینی ات یا هم نوعت در خلقت را بر دوش خود احساس کنی و اول در مقابل نفس خودت و سپس مقابل بعضی مسئولین که عرفه زیارت می روند و فردای آن حق روی حق تضییع می کنند بایستی.

 ای دل غافل من که این روزها سرت گرم زندگی است و به دنیا مشغول و کمتر تنگ می شود، آتش به اختیار باشی یا نباشی بخدا روزی خواهد آمد که مهر بر دهانت خواهند زد و اعضا و جوارحم از کرده و ناکرده ام سخن خواهند گفت و به التماس و انابه ام برای سکوت توجه نخواهد کرد.

 روزی که حججی های مدافع حرم و شهدای جهادگر میدان محرومیت زدایی که یکی پس از دیگری از شهدای هسته ای و از هم سبقت می گیرند و پر می کشند و نظر به وجه الله می کنند و عند ربهم از رزق مجاورت رسول الله و اهل بیت مرزوقند، تو و امثال تو عریان و بی آبرو در برابر چشم همین مردم خوار خواهی شد.

 حال فرصت سوزی کن و فقط بنشین برای تسکین وجدان دردت از شهادت و خیرات به نیکی یاد کن و باز به سرگرمی هایت ادامه بده. کجاست ذره ای عمل خالصانه. دریغ از چاره ای و توشه ای برای روز حسرت. عزیز غافل من لازم نیست کل شهر را دگرگون کنی از خودت و خانواده ات شروع کنی و کوچه و محل زندگی و کارت را پوشش دهی کافی است.

ابوالفضل جواهری تقدس

تانتهای پیام/چ