به گزارش پایگاه خبری تحلیلی صدای دانشجو،شورای شهر پنجم تهران در 15 ماهی که سکان داری نظارت و مدیریت شهری در پایتخت را در دست گرفته مدیریت پر چالشی داشته است. جنجال و حاشیه پارلمان شهری تهران تا به امروز بیشتر از کارایی آن بوده است. در این زمینه هر از چندگاهی از شورای شهر تهران یک حاشیه که بر متن آن غلبه داشته است شاهد بوده ایم. 
فراکسیون اصلاح طلبان مجلس یا همان فراکسیون امید نیز کم از پارلمان شهری در حاشیه‌سازی نداشته است. فراکسیونی که حالا میان فعالان رسانه‌ای به فراکسیون تکرار به سبب اینکه حاصل لیستی است که رئیس دولت اصلاحات آنرا تکرار کرد، معروف است حالا آنچنان پرحاشیه شده است که بسیاری تقریبا هر هفته یک حاشیه از نمایندگان این فراکسیون شاهد هستند و آنقدر این توالی حاشیه‌ها پشت سر هم زیاد است که بعضا مشخص نیست افکارعمومی به کدام نماینده باید بپردازند.
 
در همین راستا بعد از صحبت‌های جنجالی پروانه سلحشوری درباره چادر ایرانی شاهد رفتار ناشایست نماینده سراوان و ماجرای جنجالی فحاشی او به کارمند گمرک بودیم و حالا یک نماینده اصلاح طلب دیگر به مردم توهین کرده است. معصومه «آقاپور علیشاهی»، نماینده شبستر در مجلس شورای اسلامی، در جلسه ای گفت: «کسانی که رأی نداده‌اند، حق شکایت ندارند و اگر صدایشان در بیاید خودم آنها را خفه خواهم کرد!»
 
البته نماینده شبستر درباره این فیلم بیان کرده که «پای حرف خود هستم، کلیپ مربوط به اردیبهشت سال گذشته است. هر کس که در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکند، حق اعتراض علیه دولت را ندارد زیرا مشارکتی نداشته است.»
 
شورای شهری ها وظیفه خود را به گردن شهردار برکنار شده انداختند 
 
از حواشی مربوط به اصلاح طلبان مجلس شورای اسلامی که بگذریم به حواشی مربوط به اصلاح طلبان پارلمان شهری می رسیم. شورای شهر تهران در این 15 ماه سه شهردار تغییر داده اند و در همین رابطه که انتقادات به اعضای شورای شهر زیاد شده است، آنها لب به سخن گشوده و از خود دفاع می کنند.
 
در همین رابطه، «الهام فخاری» عضو شورای شهر تهران درباره بازنشستگی افشانی بیان می کرد: «قای افشانی حتی تا دو ماه قبل از پایان خدمتشان، از واضح‌گفتن اینکه شرایط استخدامی‌شان چیست، طفره رفتند. مسئولیت اخلاقی بر گردن ایشان است، شاید باور داشتند که قابل حل است. ایشان قبل از همه می‌دانسته که چه وضعیتی دارد و به عنوان یک فرد فعال اجتماعی و مدیر باسابقه باید می‌دانستند حق مردم و شورا بود که درست در جریان باشند. کمتر از دو ماه مانده به پایان ‌خدمتشان از نظر تاریخ قانونی، در شورا به وضوح از ایشان سؤال شد که گفتند به خودم بستگی دارد و این جواب درستی به شورا نبود. چطور به ایشان بستگی داشت؟»
 
این درحالی است که وظیفه شورای شهر که نظارت بر کار مدیریت شهری را به بر عهده دارند این است که نسبت به صلاحیت تام و تمام گزینه خود تحقیق و بررسی لازم را انجام دهد. اینکه تنها به صحبت های فرد مورد نظر اشاره و به آن اعتماد کرده‌اند، ناقض وظیفه ذاتی آنان به عنوان نماینده پارلمان شهری نیست. هر چند که ساختار تعیین شهردار در شورای تماما اصلاح طلب پنجم حزبی جناحی بوده است تا اینکه توجهی به این موارد در شورا صورت گیرد. 

پشیمانی اصلاح طلبانی که رای مردم را یدک می کشند 

حالا برخی ازنمایندگان مجلس و اعضای شورای شهر تهران به نتیجه تازه ای رسیده‌اند و خستگی و بی رمقی در فضای کاری‌شان مشهود است. درحالی که اصلاح طلبان بیشتر حاشیه زیست هستند و عملکرد آنها چندان قابل توجه نیست اما برخی از اصلاح طلبان مطرح کرده اند که دیگر تمایلی به حضور در فضای نمایندگی ندارند. جالب اینجاست که این نمایندگان که به سبب اعتماد مردم وظیفه ای خطیر بر روی دوش آنها نهاده شده است در میانه راه از حضور در این مناصب اظهار پشیمانی و خستگی می کنند. 
 
در همین زمینه چندی پیش «الهام فخاری» یکی از اعضای شورای شهر تهران درباره انتخاب مجدد برای حضور در شورای شهر بعدی بیان داشت: «من در حرفه خودم بین دوستان و همکارانم سرمایه اجتماعی خوبی دارم اما سرمایه اجتماعی من در سال 96 آن‌قدر نبود که بتوانم رأی یک‌میلیون‌و خرده‌ای داشته باشم و رأی لیست و پشتیبان اجتماعی و سیاسی آن لیست بوده است. اگر ارزیابی شورای عالی ادامه پیدا کند و رأی پشتیبان‌های لیست این باشد که من توانسته‌ام به وظایف شهری خودم و برنامه جمع در قبال مردم عمل کنم، بخشی از تصمیم به کاندیداشدنم به آنها بستگی دارد. اما نه اصراری به این کار دارم و نه واقعا در این راستا حرکت می‌کنم. »
 
وی در این باره افزود: «من جزء افراد باورمند به نقد درون‌سیستمی هستم و شاید تند حرف بزنم. نمره عالی یا خیلی خوبی به شورا نمی‌دهم. به نظرم ما در انتخاب مسائلی که باید به آنها بپردازیم اولویت‌بندی مشترک نداریم و هرکدام از افراد راه خودشان را می‌روند.»
 
پروانه سلحشوری از نمایندگان پرحاشیه اصلاح طلب مجلس دهم نیز در برنامه بدون تعارف که از رسانه ملی پخش می شد گفت: « من روزشمار گذاشته ام که کی این نمایندگی تمام بشود. من منتظرم که این چهار سال به سر برسد. فشارش خیلی زیادتر است. متاسفانه یا خوشبختانه برای من ممکن است امتیازاتی داشته باشد ولی آن امتیازات در یک نماینده معمول بدست نمی آید. در دوره بعد قطعا نخواهم بود.» 
 
وی در پاسخ به این سئوال که ممکن نیست در آن زمان احساس تکلیف بکنید، بیان کرد: « من امروز هم که احساس تکلیف کرده ام پشیمانم.» 
 
اینکه اصلاح طلبان هنوز دو سال از اجرای وظایفشان در شورای شهر و یکسال در مجلس باقی مانده نسبت به حضور در کار و اجرای وظایف خود، اینگونه اظهار ناامیدی می کنند موضوع قابل تاملی است. ظرفیت لیست امید را نشان می دهد. هر چند که خود اصلاح طلبان نیز نسبت به وارد کردن این افراد به مجلس و شورای شهر تهران انتقاد می کنند و آنها را دست چندم و محصول دستپخت رانت و پول سیاسی می دانند. موضوعی که «الهه کولایی» از فعالان زن اصلاح طلب و استاد دانشگاه به آن اشاره کرد.
 
 اصلاح طلبان در هراس و دلواپسی نسبت به از دست دادن بدنه و سرمایه اجتماعی خود هستند. اعضای این جریان سیاسی این موضوع را بیشتر به عملکرد دولت نسبت می دهند اما نوع فعالیت نیروهای اصلاح طلب در مجلس و شورای شهر تهران به گونه‌ای بوده که بخش اعظم این ریزش به سبب علکرد ضعیف خود اصلاح طلبان بوده است.