بسم الله الرحمن الرحیم
ن وَالْقَلَمِ وَمَا يَسْطُرُونَ

مقام معظم رهبری امام خامنه ای (مدظله العالی):
كار سیاسی در دانشگاه نباید حالت افراط و تفریط داشته باشد. یک وقت هست كه تفریطی وجود دارد؛ اصلاً دانشگاه همین‌طور مثل یك مرده است! این همه جوان وجود دارند كه گاهی در مسائل سیاسی، نه موضعی می‌گیرند و نه حرفی می‌زنند! بنده در موقعی گفتم خدا لعنت كند كسانی را كه دانشگاه را به این طرف سوق می‌دهند. یك وقت هم دانشجو را در همه‌ی مسائلی كه هیچ ارتباطی با او ندارد - مسائل و مشكلات گوناگونی كه مربوط به گروهها و جناح هاست - بیایند وارد كنند؛ از نیروی جوان او استفاده كنند و او را این طرف و آن طرف بكشانند؛ این هم به نظر من افراط است. البته بعضی وقتها می‌گویند در دنیا چنین است، در فلان كشور چنان است؛ حالا گیرم كه باشد، آیا خیلی خوب است كه فرضاً دانشجویان، دانشگاه هایشان را تعطیل كنند و درسشان را نخوانند؛ بیایند به سود فلان حزب و فلان جناح، حركتی را انجام دهند كه هیچ بررسی هم نكرده‌اند كه این حركت درست است یا درست نیست؟ مگر این چیز خوبی است كه ما حالا بخواهیم از آن تقلید بكنیم؟! بنابراین، كار سیاسی هم كه می‌گوییم، یعنی واقعاً قدرت فهم سیاسی و درك سیاسی و تحلیل سیاسی باید در یكایک دانشجویان به وجود آید.
(بیانات در جلسه پرسش و پاسخ مدیران مسئول و سردبیران نشریات دانشجویی)1377/12/04

دانشگاه که باید محلی برای رشد اندیشه، پرورش تفکر، روشنگری و روشنایی دادن به جامعه باشد امروز تبدیل به فضایی شده که سیاسی کاران  وسیاست بازان را به طمع انداخته است که بیایند و منافع و مطامع خودشان را از محل علم و دانش ببرند .امروز دانشگاه به جای اینکه محل شناخت جریان های سیاسی کشور و جهان و آگاهی بخشی به خود و دیگران باشد با تاسف بسیار در حد یک حزب جناحی تقلیل داده شده است. امروز ما شاهد آن هستیم که یک جریان سیاسی معلوم الحال با استفاده از کم آگاهی و بعضا ناآگاهی برخی جوانان و دانشجویان از آنها بهره برداری سیاسی و جناحی مد نظر خود را می کند و بدتر از همه اینکه مسئولین دانشگاهی به جای اینکه نسبت به بازیچه شدن و آلت دست شدن دانشجویان هشدار بدهند و جلوگیری بکنند خود سردمدار جریان مذکور شده و نقش ستاد تبلیغاتی را بازی می کنند و در جلسات انتخاباتی کاندیدا ها  شرکت می کنند. مسئولین دانشگاه به جای آنکه با حفظ موضع بی طرفی طبق قانون از هواداری نامزدهای انتخاباتی خودداری کنند، امروز مع الاسف شاهدیم که خود در نقش تبلیغاتچی یک جریان خاص ظاهر می شوند.

آیا شان دانشجو و دانشگاه این است که دانشگاه را به ستاد انتخاباتی و محل رفت و آمد افراد سیاسی خارج از دانشگاه و وابسته به ارکان و نهاد های خاص تبدیل کنیم؟ آیا شان استاد دانشگاه این است که به جای روشنگری و دادن بصیرت به دانشجویان مطالب خاص مورد نظر و نگاه سیاسی خود را به دانشجو تحمیل کند و تازه از دانشجویان بعنوان نیروی ستاد بهره ببرد؟ آیا این جریان سیاسی از حوداث سال های 78 و غائله خرم آباد درس عبرت نگرفته است؟ اینکه دوباره می خواهند فضای عقلانی دانشگاه را به فضایی برای سیاسی بازی و سیاسی کاری و حزب بازی و تحزب احزاب وابسته به خود پیش ببرند چگونه توجیه پذیر است؟ آن کسانی که آن حوادث تلخ و غمبار را رقم زدند و از نیروی جوان و ظرفیت جوانان دانشجو در آن سالها جهت مطامع حزبی خود بهره بردند اکنون کجا هستند؟ آیا جز در آمریکا و انگلیس مشغول جاسوسی و نامه نوشتن به دشمن جهت برقراری تحریم و شعله ور کردن جنگ علیه ملت خویش هستند؟ آیا آن جریان ورشکسته سیاسی اکنون پاسخی برای خون آن جوانان بی گناهی که طعمه هوس خواهی و قدرت طلبی این حضرات شدند، دارد؟ آن جریان خشونت طلب  که پشت الفاظ زیبا خود را پنهان می کرد و مقاصد خود را از طریق هوچی گری و غوغا سالاری و استادیومی کردن فضای دانشگاه پیش می برد حال امروز دوباره قصد دارد همان راه غلط، ناصواب و خطای گذشته را ادامه دهد.

برادران و خواهران گرامی سیاسیون و سیاست بازان فقط و فقط چشم طمع به شما دارند و بعد که کارشان با شما تمام شد و شیره جوانیتان را کشیدند خرقه یادم تو را فراموش به تن کرده و همه وعده وعیده های خود را به فراموشی می سپارند. و کوچکترین ارزشی برای خواسته ها و مطالبات شما قائل نیستند.

پس بیایید از گذشته درس عبرت بگریم و به رسالت داشنجویی خود که همانا مجاهدت در راه علم، تلاش و کوشش برای آبادانی و پیشرفت این آب و خاک و زنده نگاه داشتن اسلام عزیز و هویت ایرانی اسلامی خویش است عمل نماییم.
باشد که خداوند نصرت بخش اعمالمان باشد.

و من الله التوفیق

علیرضا عطایی فعال دانشجویی

انتهای پیام/چ