شاید افراد زیادی نباشند که میر سیدعلی همدانی را بشناسند. این عارف بزرگ و شاعر ایرانی در قرن هشتم، از مبلغان اسلام در سرزمین­های مختلف از جمله هند،  قفقاز، آذربایجان، عربستان، سریلانکا و تبت بوده است. وی علاوه بر زُهد و تقوا، در علم و حکمت مقام رفیعی داشته و جامع علوم عقلی و نقلی بوده است. چند وقت پیش خبر برگزاری همایش بین المللی میر سیدعلی همدانی در همدان به همت مسئولین و نهادهای علمی شهر، برای همه حامیان دین و علم و ادب خوشحال کننده و تحسین برانگیز بود. این همایش با حضور اساتید دانشگاه و دانشجویان کشور و تعدادی میهمان خارجی از تاجیکستان از جمله: عبدالله حبیب الله رییس دانشگاه دولتی کولاب، و همچین امام جمعه محترم و استاندار همدان در سالن همایش­های استانداری برگزار شد. افتتاحیه همایش چهارشنبه 20 مهرماه و اختتامیه آن پنج شنبه 21 مهرماه سال جاری بوده است. اما متاسفانه مسئولین برگزار کننده همایش فراموش کرده بودند که هدف این عارف و عالم بزرگ تبلیغ دین و ساده زیستی و دل بریدن از تجملات دنیایی بوده است. استانداری و شهرداری محترم همدان در میهمانی شام، متکلفانه ترین سفره ای را که نه برای محافل علمی پذیرفته است و نه با شخصیت و اهداف میر سیدعلی همخوانی دارد برای میهمانان علمی و مذهبی این همایش گشودند. شامی که در نهایت دست و دلبازی از هفت جور غذا و خورش و هفت جور دسر و سالاد فراهم شده بود. برگزارکنندگان، همایش علمی را با ضیافت جشن­های اعیانی تلفیق کردند تا بر شکوه و عظمت کار بیفزایند و مثلا پیش مهمانان خارجی حفظ آبرو کنند!!

درد بزرگی است... همۀ ما فراموش کرده ایم که تکلف و تجمل گرایی با اهداف دینی و آموزه های اسلامی در تناقض است. کاش مسئولان برگزاری همایش لااقل مقام دینی و الهی امام جمعه همدان را که در  ردیف اول مهمانان حضور داشتند در نظر می­گرفتند و کمی بیشتر به سادگی و صفایی که باید در این مجامع حاکم باشد می­اندیشیدند. انگار پیام مقام معظم رهبری مبنی بر قناعت و ساده زیستی از یک گوش آمده و از گوش دیگر بیرون رفته است. وقتی مسئولین شهر که الگوهای مردم هستند با این گونه بریز و بپاش ها هیچ ارزشی برای بودجه های دولتی و مصرف بهینه آن قائل نیستند و برای برگزاری یک همایش علمی ـ که مدعوین آن فرهیختگانِ کشور بودند ـ سر کیسه بیت المال را شل می کنند، دیگر از مردم  انتظاری نمیرود که به اقتصاد جامعه بیندیشند.

این حاتم بخشی مسئولین نه تنها اثر مثبتی در برگزاری همایش نداشت بلکه بخش علمی آن را تحت الشعاع قرار داد و متاسفانه روز دوم همایش بیشتر استادان دانشگاهها به نشانه اعتراض در جلسه حاضر نشدند. خرج کردن بودجه و در واقع حیف و میل کردن آن به شکلی کاملا نا متعارف و نا متعادل نه با اهداف علمی همایش همسویی دارد نه با اهداف فرهنگی آن.  هدف بخش علمی که هماهنگی و جهت دهی به تحقیقات علمی پژوهشگران و جمع آوری مقالاتی جامع دربارۀ این عارف بزرگ بوده است، بدون شام شاهانه هم تحقق می یافت و این بریز و بپاش ها هیچ تأثیری بر روند این بخش نداشته است. از این گذشته اگر حتی هدف بخش فرهنگی را شناساندن این عارف و شاعر همدانی به مردم بدانیم باز هم با خوان الوان نمیتوان مسلک عارفانۀ یک انسان را به تصویر کشید. اما شاید بودجه ای کلان و بدون تغییر برای این همایش وجود داشته و مسئولان مجبور به خرج کردن بودند!!!! که در این صورت هم بهتر بود برای معرفی این مرد بزرگ تسهیلاتی به بخش محروم شهر داده میشد تا هم نام او به گوش برخی همشهریان برسد و هم شیوۀ زندگی مردان خدا که دستگیری از مردم است، احیا شود.

 یادداشتی از : دل مشغول