طنز روزگار همین است که این روزها مدعیان حقوق بشر و آزادی که صدایشان گوش فلک را کر کرده و دائم به دنبال نسخه پیچی در جهان هستند برای ملت خود نه آزادی را پاس می دارند و نه حرمتی برای حقوق آنها می گذارند.

فکر کنید و بیاییم فقط یک لحظه تصور کنیم اگر دولتمردان امریکایی به جای آن همه تصمیمات قلدرمآبانه و غلطی که حالا سالهاست در قبال تحولات سیاسی ایران گرفته اند، گاهی در کنار مردم، و همراه و هم نظر با آن ها می ماندند...

داستان کتاب ، ماجرای دو دسته آدم است که جعفر مزنگی سردسته آنهاست و یک دسته آدم بی شعور و احمق و دهاتی و حسود و دنبال هوای نفس هستند که انقلاب می کنند و پاسدار و فرمانده می شوند...